အချစ်ပန်းတွေဝေခဲ့သည်
ကုတင်ပေါ်မှာ စာအုပ်များစွာပြန်ကျဲနေသည်။ မုန့်အထုပ်မျိုးစုံကလည်း ပွယထနေ၏။ ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်ပြီး ခါးထောက်ကာရပ်နေသူကတော့ လရိပ်ပဲဖြစ်ပါသည်။
"ဉီးဉီးသခင်လေး အခန်းရှုပ်ပွနေပြီး တကယ်ပဲ ကိုယ်အခန်းမှာကိုယ်အလုပ်လုပ်လဲရတာကို လရိပ် အခန်းပဲလာနေတဲ့ "
"ဟာ ဒါကတော့ မင်းလေးကို လာစောင့်ရှောက်တာလေး"
"လရိပ်ကို ဘယ်သူမှရန်မလုပ်ပါဘူး ဉီးဉီးသခင်လေးရဲ့ အိမ်ကအကျယ်ကြီးပဲကို့ ပြီးတော့ သေနတ်နဲ့အကိုကြီးတွေလည်းရှိတယ်လေး"
"နောက်တစ်ဆိုရင် အကိုကြီးတွေလိုခေါ်တာပြင်ပါ ဉီးဆိုး မကြိုက်ဘူး baby"
"ကျစ် ဉီးဉီးသခင်လေး ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ လရိပ် အိမ်အလုပ်တွေလုပ်တော့လည်း ပေးမလုပ်ဘူး "
"babyကို မပင်ပန်းစေချင်လို့ပါကွာ "
"လရိပ်က တစ်သက်လုံး အချောင်သမားစိတ်ဓာတ်နဲ့ ထိုင်စားသွားရမှာလား အလုပ်လုပ်နေကြလူကို ဘာမှမလုပ်ခိုင်းဘဲနေတော့ ပျင်းလိုသေတော့မယ်"
"တီဗီကြည့်လေး "
"မကြည့်ချင်ဘူး လရိပ် အလုပ်ပဲလုပ်ချင်တယ် ပြီးတော့ ဉီးဉီးသခင်လေးနဲ့ တစ်သက်လုံး အတူတူမနေနိုင်ပါဘူး လရိပ် မိဘတွေဆီပြန်မှာနော် ဟိုလူဆိုးတွေလည်း လရိပ်ကို မေ့လောက်ပြီး"
"ထင်လို့လား babyကိုမေ့ရအောင် သူတို့တွေက ကျူပင်ခုတ်ကျူငုတ်မကျန်ဆိုတာထက် အမြစ်ကိုပါ မြေလှန်ပစ်တာနော်"
"လရိပ် မိဘတွေကိုပါ သတ်မှာလား"
"သေခြာတယျ ဒါကြောင့်ဒီမှာပဲနေပါ "
"လရိပ် မိဘတွေကိုတွေ့ချင်တယ်လေး"
မျက်နှာငယ်နဲ့ပြောနဲ့ လရိပ်ရဲ့ ခေါင်းကို ဖွပစ်ပြီး
ဉီးဆိုး တွေ့ရအောင်လုပ်ပေးပါမယ် babyရ ကဲ့အခုအလုပ်မရှိလို့ပျင်းနေတာမဟုတ်လား ဉီးဆိုး စာရင်းလုပ်ရလို့အရမ်းဇက်ကြောတက်နေတဲ့ လာနိပ်ပေး"
.
"ဟုတ်ကဲ့ "
လရိပ် ဉီးဆိုးရဲ့ပခုံးကို လက်နဲ့နိပ်ပေးသည်။ ဉီးဆိုးက မျက်လုံးမှိတ်ကာ ဇိမ်ခံ၏။ လရိပ်မှာ ကျေးဇူးရှင်လို့သဘောထားက စေတနာပါပါနဲ့ သေချာ နိပ်ပေးသည်။
@@@
ကျုပ်အကြွေး ပေးသင့်ပြီး ဉီးစိန်ဌေး "
"တောင်ပန်းပါတယ် သခင်လေး ဉီးစိန်မှာ ပေးစရာမရှိလို့ပါ"
"ဘာ ယူတုန်းကယူပြီး ပေးစရာမရှိဘူးဟုတျလား ခင်ဗျားယူတာ တစ်သောင်းနှစ်သောင်းမဟုတ်ဘူးနော် ပိုက်ဆံ သိန်းတစ်သောင်း "
"သခင်လေးရယ် ဉီးစိန်မှာ တကယ်ပေးစရာမရှိလို့ပါ ဉီးစိန်ကို သနားပါ"
"ဘဝမွာ ငှေပဲလိုတာ သနားကြင်နာမှုဆိုတာလည်းမရှိဘူးဒါကြောင့် ကျုပ်တောင်းတဲ့ ပိုက်ဆံကိုပေးပါ မပေးရင်တော့ ခင်ဗျားအသက်ျကိုကျုပ်ယူရလိမ့်မယ် ဒါနဲ့ ကျုပ် အချိန်၃မိနစ်ပေးမယ်အဲဒီအတွင်းမှာ လိုချင်တဲ့ ပိုက်ဆံမရရင် ခင်ဗျားအသက်ကို ကျုပ်နုတ်ယူရလိမ့်မယ်.
ဉီးစိန် တစ်ယောက် တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားနေ၏။အချိန်သုံးမိနစ် ပြည့်သည်နှင့် ကျည်ဆံတစ်တောင့်က ဉီးစိန် ခေါင်းထဲဝင်သွားသည်။
ဒိုင်း!!!"
ကြမ်းပြင်ပေါ်မှစီးကျနေတဲ့ သှေးတှကေိုကွညျ့ပွီး ဆိုး မဲ့ပြုံးပြုံးသည်။ဆိုး ရဲ့အကြွေးကိုပြန်မဆပ်ရင်တော့ သွားမယ်လမ်းက တစ်လမ်းပဲရှိတယ် အဲဒီလမ်းက သေလမ်းပဲဖြစ်သည်။
@@@
"လရိပ် ဝိုင်းကူပေးပါမယ်"
"မကူပါနဲ့ သခင်မလေး ကျွန်တော်တို့ဘာသာ လုပ်လို့ရပါတယ်"
"ဟိုလေး လရိပ်ကလည်း အကိုတို့လို ဘဝတူပါပဲ
သခင်မလေး လိုမခေါ်ပါနဲ့"
"သခင်လေးက သခင်မလေးလို့ခေါ်ခိုင်းတာပါ ပြီးတော့ မီးဖိုဆောင်ထဲကို လုံးဝမဝင်ခိုင်းပါဘူး ဒါကြောင့် သခင်မလေးရဲ့ အခန်းမှာပဲနေပါဗျာ"
"လရိပ် ဒီအတိုင်းချည်းပဲနေရတာ ပျင်းလာပြီး ဒါကြောင့် တစ်ခုခု လုပ်ခွင့်ပေးပါနော်"
"မလုပ်ချင်ပါနဲ့ဗျာ သခင်လေးသိရင်ကျွန်တော်တို့ကို အပြစ်ပေးလိမ့်မယ် အခန်းထဲပဲ ပြန်နေပါ"
.
"ရှင်တို့ကိုကြည့်ရတာ အရမ်းကြောက်နေတဲ့ပုံပဲ"
"ကြောက်တာပေါ့ သခင်မလေးရယ် ကျွန်တော်ကို သခင်လေး အမျက်ရှရင် သွားမဲ့ လမ်းက တစ်လမ်းပဲရှိတယ်"
"ဘာလမ်းလဲဟင်"
"သေလမ်းပါဗျာ"
"ဟမ် ဟုတ်လား အဲဒါဆိုရင်လည်း လရိပ် အခန်းထဲပြန်သွားတော့မယ်"
လရိပ် အခန်းထဲကိုပြေးပြီး ပြန်ခဲ့သည်။ ဆိုး ကိုလည်း အရင်ကထက်ပိုပိုပြီး ကြောက်လာရသည်။ လရိပ်က သူ့လက်ခုပ်ထဲက ရေလေး သွန်းချင်တဲ့အချိန်သွန်းပြီး မှောကျခငျြတဲ့အခြိနျမှောကျလို ရတယ်လေ။
@@@
ဆိုး တစ်ယောက် အလုပ်ကနေပြန်လာပြီး ကိုယ်အခန်းကိုယ်ဝင်ကာ ရေမိုးချိုးသည်။ ရေချိုးခန်းက ထွက်လာပြီးလျှင် ဂျင်ဘောင်းဘီအတိုနဲ့ စွပ်ကျယ်ချိုင်းပြတ်ဝတ်ကာ လရိပ် အခန်းထဲသို့ လာခဲ့၏။
အခန်းထဲရောက်လျှင် အိပ်ပျော်နေတဲ့ လရိပ်ကိုတွေ့ရတာကြောင့် ပြုံးမိရသည်။
"ဘယ်လောက်တောင်ပျင်းနေလိုက်မလဲ babyကို လက်ထပ်ပြီးရင်တော့ အပြင်ခေါ်သွားမှာပါ baby ကရော့ ဉီးဆိုးကို လက်ထပ်နိုင်ပါမလား အဟီး baby လက်ခံသည်ဖြစ်စေ လက်မခံသည်ဖြစ်စေ ဉီးဆိုးက တော့ လက်ထပ်မှာပဲ အိပ်နေလိုက်တာများ သိုးလို့"
ဆိုး လရိပ်ရဲ့ မျက်နှာလေးကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေရင် အသဲယားလာသဖြင့် ပါးပြင်ဝင်းဝင်းလေးကို ငုတ်နမ်းမိသည်။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် လရိပ်ရဲ့ မျက်လုံးဖွင့်လာသည်။ ထြိနြာက်ဘအလန့်တကြားထထိုင်ကာ ပါးပြင်ကို လက်နဲ့အုပ်ပြီး အလန့်တကြားအော်သည်။
"ဉီးဉီးသခင်လေး ဒါဘာလုပ်တာလဲ "
"baby ကို ချစ်လို့လေး ဉီးဆိုးနဲ့ လက်ထပ်ပါလား"
"ဟာ ဉီးဉီးသခင်လေး ဘာတွေပြောနေတာလဲ လရိပ်ကို ကြောက်အောင်မလုပ်နဲ့ "
"တကယ်ပြောနေတာ လရိပ်ကို ဉီးဆိုးချစ်တယ် ဒါကြောင့် လက်ထပ်မယ်"
"ဟမ် ဟိုလေး လရိပ်က သဘောမတူဘူးလေး "
"ဘာလိုမတူတာလဲ လရိပ် ဉီးဆိုးအနားမှာ နေမှာ လုံခြုံမှာနော်"
"ဒီအတိုင်းအနားမှာပဲ နေမယ်လေး အဲဒါလည်း လုံခြုံတာပဲကို့ ဉီးဉီးသခင်လေး ကို လက်ထပ်မှာ လုံခြုံတာမှမဟုတ်တာ"
"ဉီးဆိုးက babyကို လက်ထပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီး မနက်ဖြန်ပဲ ရှေ့နေတစ်ဉီးရဲ့ အရှေ့မှာ လက်ထပ်မယ်"
"ဉီးဉီးသခင်လေး လရိပ်...လရိပ် တောင်ပန်းပါတယ် လက်မထပ်ပါရစေနဲ့"
"baby! !"
"အေမ့ "
ဆိုး စိတ်တိုလို့အော်ဟစ်လိုက်လျှင် လရိပ် လန့်သွားရသည်။ ထိုနောက် လရိပ် ကလေးတစ်ယောက်လို အော်ငို၏။ ဆိုး ကတော့ အလျော့မပေးဘူးဆို့သည့်အကြည့်နဲ့ကြည့်သည်။
အီးးးဟီးး ဉီးဉီးသခင်လေးရယ် လရိပ်က အခုမှာ အသက်၁၇နှစ်ကျော်ပဲရှိသေးတာကို့ အသက်မပြည့်ရင် တရားရုံး လက်ခံမှမဟုတ်ဘူး အီးးဟီးး လရိပ်လည်း လက်မထပ်ချင်သေးဘူး"
"sorry baby ဉီးဆိုးကို မင်းလက်ထပ်ရလိမ့်မယ်
" လက်မထပ်ချင်ဘူး..ဉီး.."
"အင့်.. "
လရိပ် စကားမဆုံးခင် နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးက နွေးသွားရသည်။ စိတ်မြန်ပြီး ဒေါသထွက်လွယ်တဲ့ ဆိုးက သူမကြားချင်တဲ့ စကားကို ပြောနေသော သူမလေးကို အပြစ်ပေးလိုက်ချင်ဖြစ်သည်။
ကြမ်းတမ်းသော အနမ်းတွေကြောင့် လရိပ် အသက်ရှုမဝဖြစ်ကာ ဖုထစ်မာကြောလှသော ဆိုးရဲ့ ရင်အုံကြီးကို လက်သီးစုပ်သေးသေးလည်းနဲ့ ထု၏။
အနမ်းတွေနဲ့ ပျော်မွေ့နေတဲ့ ဆိုးကတော့ လရိပ်ရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ ချုပ်ကိုင်ပြီး သူ့လိုချင်တဲ့ အနမ်းတွေနမ်းနေလျက်ပါ။တစ်အောင့်ကြာတော့ လရိပ် လုံးဝ အသက်ရှုမမှန်းသိတာကြောင့် နမ်းနေတာရပ်လိုက်သည်။
ဉီးဉီးသခင်လေး အကျင့်ပုတ်ကြီး သူများ..သူများကို မညာမတာ နမ်းတယ် အီးးဟီးး"
"အပြစ်ပေးတာလေး ဉီးဆိုးကို နောက်တစ်ခါငြင်းဆန်ကြည့် ဒီထက်ပိုဆိုးမယ် ဗိုက်တောင်ဆာလာပြီး ထမင်းစားရအုံးအောင်"
"ဉီးဉီးသခင်လေး ဘာသာသွားစား"
"ဘာပြောတဲ့ ငြင်းဆန်.."
"မငြင်းဆန်ဘူး အတူတူစားမယ်လို့ အနားမကပ်နဲ့"
"အဟက် အဲလို လိမ်မာမှာပေါ့ ပြောကာ လရိပ် ပခုံးကိုဖက်ပြီး အောက်ထပ်ကိုဆင်းခဲ့သည်။