.intro💕💕
"ငါက မင်းရဲ့ယောကျာ်း...."
"ဟင်!!"
ဆေးရုံကုတင်ထက်၌ ဦးခေါင်းမှာပတ်တီးအဖွေးသားနှင့်
ရှိနေသော သူမသည်...ကုတင်ဘေးကဆုံလည်ထိုင်ခုံမှာ
ခြေချိတ်လျက်စမတ်ကျကျထိုင်နေသော ကိုလူချောရဲ့
စကားကြောင့် အာမေဋိတ်သံနှင့်အတူ ဖြူလျော်လျော်
နူတ်ခမ်းလေးအစုံကပွင့်ဟသွားခဲ့ရပါ၏။
"ရှင်က ကျွန်မယောကျာ်း....."
အခွံလွတ်ကြီးတစ်ခုလိုဖြစ်နေတဲ့ဦးခေါင်းနှင့်
ကိုယ့်နာမည်ကိုပင်မမှတ်မိနိုင်တဲ့ဤအနေအထားမှာ
မယုံကြည်နိုင်သလိုလေးပြန်မေးမိတာကို
ခေါင်းဆတ်ပြလျက် ခပ်မိန့်မိန့်ပြန်ဖြေလာပုံက
ခမ်းနားလှတဲ့သက်ရှိပန်းချီကားတစ်ချပ်လိုပင်....
တစ်စက္ကန့်^^
နှစ်စက္ကန့်^^
"ဘုရားရေ!!"
သုံးစက္ကန့်အကြာမှာပဲ သူမဘုရားတမိလေပြီ....။
"ကျွန်မဘယ်တုန်းက ဒီလောက်ချောတဲ့ယောကျာ်းနဲ့
လက်ထပ်လိုက်တာလဲ..."??
လက်ဖဝါးလေးတစ်ဖက်နဲ့ပါးစပ်ကိုအုပ်ကာမိရင်း
တအံ့တဩဖြင့်မယုံနိုင်သလိုထပ်ပြီးရေရွတ်မိလျှင်
အကောင်းစားရေမွှေးနံ့သင်းနေတဲ့စာချုပ်နှစ်စောင်က
သူမမျက်နှာရှေ့ကိုရောက်လာလေ၏။
"ဂုဏ်ရှိန်ထည်ဝါ....ကြင်သူသက်ထား...."
စာချုပ်ရဲ့လက်မှတ်ထိုးထားတဲ့နေရာက
နာမည်တွေကို လိုက်ရွတ်ရင်း သူမမျက်လုံးဝိုင်းလေးနှင့်
ထို ကိုလူချောကိုပြန်ပြီးမော့ကြည့်လိုက်လျှင်....
အထက်စီးဆန်လှတဲ့မျက်ဝန်းအကြည့်တို့ဖြင့်
သူမကိုစီးမိုးကြည့်နေတဲ့ထိုကိုလူချောကတော့....
ကျောချမ်းစရာကောင်းအောင်ဆွဲဆောင်မူ့ရှိနေတဲ့အပြုံးကို
ပြုံးပြလာခဲ့ပြီးနောက်......။
"ဟုတ်တယ် ဂုဏ်ရှိန်ထည်ဝါဆိုတဲ့ငါက
ကြင်သူသက်ထားဆိုတဲ့မင်းရဲ့တရားဝင်ခင်ပွန်းပဲ....."
~~~~~~~~~~~~~💛💛💛
💕 ချစ်ရပါသောတရားဝင်ခင်ပွန်း 💕
[ ကြ မ္မာ စေ ရာ ရွှေ ဖူး စာ ]
sweet romantic fiction📙
Coming Soon>>>>>
#Hazel