book

Index 21

အပိုင်း(၂၁ )

ရွှေမင်းသမီးလေးရဲ့ချစ်တေးသံ




မာယာချို.တစ်ယောက်ပျော်ရွင်နေမိတယ်..သူလိုချင်တဲ..တိမ်ယံကိုရလို့လေး.အခုလည်း.တိမ်ယံ..ရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာပျော်မူးလျက်ပါ။


"ကို..မာယာကိုတကယ်ချစ်တာလား"


"မေးစရာလား..ဒီလောက်ပြည့်စုံလှပနေတဲ့မိန်းကလေးကို..ပိုင်ဆိုင်ထားရတဲ့..ကျုပ်လောက်ကံကောင်းသူရှိအုံးမလား"


"အဟီး..ကိုကို့စတွေ့ကတည်းကချစ်နေမိတာ

..ဟိုမိန်းမကိုအရမ်းမုန်းတာပဲ..သိလား"


တိမ်ယံ..လက်သီးစုပ်မိသွားတယ်.."ငါရဲ့ချစ်တေးသံကိုများ..ဟိုမိန်မတဲ့..တောက်..မာယာ..မာယာ..ကျုပ်အသုံးလိုသေးလို့ပေါ့..မဟုတ်ရင်..ခင်ဗျာကိုသတ်ပစ်မှာ"


"ကို..ကို."


"ဟင်..ဘာဖြစ်လိုလဲ..မာယာ"


"ဘာတွေတွေးနေတာလဲ..ဂိုဏ်းချုပ်အကြီးအကဲ.ကကိုရဲ့အသက်ကိုလိုချင်နေတာသိလား"


"ဟုတ်လား..ကို.တောင်မသိပါလား"


"ဖူးဖူးကို..လက်ထပ်ဖို့ပြင်ဆင်နေတာသိလား..ကောင်မကဘယ်လိုလုပ်ပြီး..ဂိုဏ်းအကြီးအကဲနဲ့ပတ်သက်သွားလဲမသိဘူး..မာယာထက်လျှင်တဲ့..မာယာရဲ့အလှကိုတော့မမြင်ဘူး..ဘာမဟုတ်တဲ့ကောင်မရဲ့အလှကိုတော့မြင်တယ်"


"မာယာလေး..ကိုမကြိုက်တော့ကောင်းတာပေါ့..မဟုတ်ရင်.ကို.ရင်ကျိုးရမှာဗျာ"


"အဟီး..ကိုကသိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်..ပြောပြီးသူမရဲ့နှုတ်ခမ်းနဲ့..တိမ်ယံနှုတ်ခမ်းကို.နမ်းဖို့ပြင်တော့.


"ကို..ဆေးလိပ်သောက်ထားတဲ့..မာယာရဲ့အနမ်းကို..ကိုအရှိတိုင်းပဲလိုချင်တာ..ကို.ဆေးလိပျအနံကွောငျ့..အနမ်းကမချိုမြိန်မှာစိုးလို့"ပြောပြီး..အနမ်းကိုရှောင်ဖယ်လိုက်တယ်။


"ကို..ကလေးသိပ်ကဗျာဆန်တာပဲ..အဟင်း.မာယာ.ကို.ကို့ဂိုဏ်းချုပ်အကြီးအကဲလက်က..ကာကွယ်ပေးမယ်သိလား"


"အဟွန်း..မာယာလေးက.ကိုကို့အထင်သေးလွန်ပြီး..ကိုကို့တစ်ခုကူညီပါလား"


"ပြောလေး..ကို..မာယာကူညီပါမယ်"


"ဂိုဏ်းအကြီးအကဲရဲ့..ဒီညပါတီကို..ကိုယ်လိုက်ချင်တဲ့"


"ဟမ်..ကိုကို့..သတ်ပစ်မှာပေါ့..မာယာလိုက်ခွင့်မပြုနိုင်ဘူး..သေမငျးဆီကိုတော့..မာယာခေါ်မသွားနိုင်ဘူး"


မာယာချို.စိတ်ပူစွာအသဲအသန်ငြင်းပစ်လိုက်တဲ့..တကယ်လည်း..သူတိမ်ယံကိုအရမ်းချစ်တာလေး..စတွေ့ကတည်းက..ဘယ်သူမှမပေးနိုင်လောက်အောင်ချစ်တာ..ဘယ်ယောကျာ်းကိုမှချစ်ဖို့မပြောနဲ့.ရင်တောင်မခုန်ခဲ့တာကို့..တိမ်ယံနဲ့ကြမှာ..သူမအချစ်ကိုတွေ့ရှိခဲ့တာပါ။


"အဟင်းး..ကိုယ်ကိုအထင်သေးတာလား..မာယာလေး"


"အထင်မသေးဘူး..ကို..ဒါပေမဲ့.ဂိုဏ်းအကြီးအကဲက.ကို..ကို့မြင်ဖူးတဲ့လေး..ခေါ်သွားရင်ချက်ချင်းသတ်ပစ်မှာပေါ့"


"ဟားး..ကိုယ်က.ဒီပုံစံအတိုင်းသွားပါမလား..ရုပ်ဖျက်သွားမှာပေါ့ကွာ.ပြီးတော့.မာယာရဲ့ချစ်သူတစ်ယောက်အနေနဲ့..ဂိုဏ်းအကြီးအကဲဆီမှာမျက်နှာယူပြီး..နှင်းဆီနက်ဂိုဏ်းကိုတိုးတက်အောင်လုပ်ရအုံးမှာလေး..မာယာလေးရဲ့"


"ဟုတ်သားပဲ..ကို.ကို့ခေါ်သွားမယ်နော်..ဟိုမိန်းမကိုလည်း.သေချာသွားကြည့်အုံးမယ်"


"ဒါပေါ့..မာယာလေးရ"


ရောင်စုံမီးလုံးတွေနဲ့..လှပလျက်ရှိသောခြံဝန်းလေးက..တကယ်ပျော်ရွှင်စရာလေးပါပဲ..သီချင်းသံ..တီးလုံးသံလေးကတကယ်ကိုအပြင်အဆင်နဲ့လိုက်ဖက်လွန်ပါတယ်။ဂိုဏ်းအကြီးကဲရဲ့စံအိမ်ကနန်းတော်ပမာခမ်းနားထည်ဝါလှပလျက်ပါ။လူတွေအာလုံးပျော်ရွှင်ကြည်နူးစွာ..ကခုန်ပျော်မွေ့နေကြသော်လည်း..ကုတငျပျေါမှာဒူးကလေးထောငျပွီးငိုရှိုကျနသေူရဲ့ရငျထဲမှာတော့..နေဆယ်စင်းမကထွန်းလင်းလိုပူလောင်နေပါတယ်။


"အီးးဟင်..ဟင့်"


"ကလေး..ငိုလို့မပြီးသေးဘူး..ကြည့်မိတ်ကပ်တွေပျက်ကုန်ပြီး..တစ်အောင့်နေပွဲစတော့မယ်..ဒီနေ့စေ့စပ်ပွဲလုပ်ပြီး..မနက်ဖြန်လက်ထပ်မယ်..အဟွန်းး..ပျော်စရာကြီးပါလား"


"ကျွန်မမှာ.ယောကျာ်းရှိပါတယ်ဆို..ရှင်ကိုဘယ်နှစ်ခါပြောရမလဲ..!!!"


"အော်လှချည်းလား..ကလေး..နားကိုအူသွားတာပဲ"


"ဒီလောက်အော်တာတောင်..ရှင်နားထဲမဝင်သေးဘူးလား"


"မဝင်ဘူးကွာ..ကြည်ပြာ.. လဲ့ရည်..ငါ.ကလေးသေချာအလှဆုံးပြန်ပြင်ပြီးခေါ်ခဲ့..ကလေးလည်းငြင်းဆန်ဖို့မကြိုးစားနဲ့..နာခံရင်ကောင်းမယ်. ကလေးရဲ့ဘိုးဘိုးကြီး.."


"ဆက်မပြောနဲ့..လူယုတ်မာကြီး..ကျွန်မ..ဘိုးဘိုးကြီးကိုထိကြည့်.အသက်ချင်းလှဲပစ်မယ်"


"ကြောက်စရာချည်းပါလား..ရွဲ့ပြောပြီးအခန်းထဲကနေထွက်သွားပါတယ်။


တိမ်ယံ..တစ်ယောက်ရုပ်ဖျက်ထားပုံကအရမ်းခန့်တယ်လူကြီးတစ်ယောက်ပုံပါ..မျက်နှာမှာနှုတ်ခမ်းမွှေးတပ်..ပါးသိုင်းမွှေးတပ်ဆံပင်ကအရှည်ကိုအတုစွပ်ထားတာ..မသိရင်လမ်းသရဲပုံကြီး..ခန့်တာကတော့ခန့်ခန့်ညားညားပါ။


"ကို..အရမ်းမိုက်တယ်သိလား..အခုလိုပုံကတိမ်ယံ.မှန်းဘယ်သူမှမသိလောက်ဘူး..အဟီးး"


"ဒါပေါ့..ကို့အတွက်ဝိုင်သွားယူပေးအုံး.

ကိုသန့်စင်ခန်းခဏသွားအုံးမယ်"


"ဟုတ်ကဲ့.ကို"


တိမ်ယံ..တစ်ယောက်စံအိမ်တစ်ခုလုံးကိုအကဲခတ်နေမိတယ်..အစောင့်တွေကတော့အရမ်းများတယ်..စစ်ဆေးမှုကလည်းများတယ်.ဂိုဏ်းအားလုံးက..ဒီကိုရောက်နေတာကြောင့်..ပိုပြီးလုံခြုံရေးတင်းကျပ်ပါတယ်။တိမ်ယံ..အခန်းတွေလျှောက်ကြည့်ပြီးလေ့လာနေတုန်း..လူကြီးတစ်ယောက်ရဲ့ဝင်တိုက်ခြင်းကိုခံလိုရတယ်။


"ဆော်ရီး..မောင်ရင်..ဉီးမမြင်လိုက်လို့"


"ရပါတယ်ဗျာ..ပြောပြီး..တိမ်ယံကြည့်လိုက်တော့.နှလုံးသွေးပျက်မတက်ဒေါသတွေအလိမ်လိုက်ထွက်လာတယ်..ဒီမျက်နှာ..ဒီအသံကိုမေ့ထားတာကြာပြီး..ဉီးမိုးကြိုးကို့..ခင်ဗျားကြီး..ကျုပ်နဲ့ဆုံတာသေမင်းကိုဆုံသလိုပဲ..တွေးကာမျက်ဝန်းတွေစူရှစွာ.ကြည့်နေတော့


"မောင်ရင်..မကျေနပ်လိုလား"


"မဟုတ်တာဗျာ..မတော်တဆဖြစ်တာပဲကို့"


"ဉီးနာမည်က..ရန်မခပါ..ရန်ရှင်းရဲ့အဖေပါ"


"ဟုတ်..ကျုပ်နာမည်က..သေမင်းပါ"


"ဟမ်..ဟားးဆန်းလာချည်းလားကွာ."


"ဟုတ်တယ်ဗျာ..ကျုပ်နာမည်ကိုကြားတာနဲ့လူတိုင်းကသေဆုံးခြင်းကိုပြေးမြင်လိမ့်မယ်"


"အေးကွာ..ဉီးတောင်လန့်သွားတဲ့..သွားခွင့်ပြုအုံး..မောင်ရင်"


"ဟုတ်ကဲ့..ဉီးမိုးကြိုး"


"ဟင်.."


"ဆော်ရီး..ဉီးရန်မခ..ကျုပ်မှားသွားလို့"


"ရပါတယ်ကွာ.."


ထွက်သွားတဲ့..ဉီးရန်မခရဲ့ကျောပြင်ကိုကြည့်ပြီး..အံ့ကိုကြိတ်ကာ..အစီစဉ်တစ်ခုကိုအလျင်မြန်ဆုံးဆွဲပစ်လိုက်တယ်..လျိုဝှက်စွာတပ်ထားတဲ့..ဆက်သွယ်ရေးကိရိယာနဲ့..တပည့်တွေကိုညွှန်ကြားလိုက်တယ်။ထိုနောက်..ဖူးဖူးကိုရှာဖို့.အပေါ်ထပ်ကိုတက်ခဲ့တယ်။


"မဝတ်ဘူး..မဝတ်ဘူး..ကျွန်မကိုမထိနဲ့"


"ကျစ်..ငါသိပ်စိတ်မရှည်ဘူး..သခင်လေးစောင့်နေမယ်..အမြန်ဝတ်."


"မဝတ်ဘူး..ကျွန်မရှင့်တို့ရဲ့သခင်လေးနဲ့လက်မထပ်နိုင်ဘူးရှင့်"


"အဲဒါ..သခင်လေးကိုသွားပြော..ဟဲကြည်ပြာ

.အတင်းချုပ်ပြီးဝတ်ကြမယ်"


"အေး..အဲဒါပဲကောင်းတယ်..နုနုလေးလုပ်လို့မရဘူးပြောကာ..အတင်းချုပ်ကာပေးဝတ်ကြပါတယ်။


ဖူးဖူးတစ်ယောက်..ဟိုနှစ်ယောက်အခန်းထဲကနေထွက်သွားမှာ.သူတို့နှစ်ယောက်ချုပ်ထားလိုနာကျင်သွားတဲ့လက်ကိုပွတ်တိုက်နေမိတယ်။


"အား..နာလိုက်တာ..ငါလက်ကောက်ဝတ်လေးအရာထင်သွားပြီး..ဟိုလူကြီးငါလက်စွပ်ကိုဘယ်မှာထားသွားလဲမသိဘူး..ကိုကိုရေ..ဖူးဖူးကိုကယ်ပါအုံးး..ရေရွတ်ကာကျချင်လာတဲ့မျက်ရည်ကိုမကျအောင်.မျက်တောင်လေးကို.ပုတ်ခတ်ကာ..မကျအောင်လုပ်နေမိပါတယ်။


"အဟွတ်."


ချောင်းဆိုသံကြောင့်..ဖူးဖူး..ခေါင်းမော့ပြီးကြည့်လိုက်တော့..ပါးသိုင်းမွှေး..နှုတ်ခမ်းမွေး..ဆံပင်အရှည်ကြီးနဲ့လူကြောင့်..နည်းနည်းလန့်သွားရတယ်။


"ရှင်ဘယ်သူလဲ..ဘာကြောင့်ကျွန်မအခန်းဝကရပ်နေတာလဲ"


"ခင်ဗျားကရော့..ဘာလို့ငိုနေတာလဲ..ဂိုဏ်းချုပ်အကြီးအကဲရဲ့ဇနီးလောင်းလား"


"သွားစမ်းပါ..ဘာဇနီးလောင်းလည်း..အဲဒီလူကြီး..ကျွန်မကိုပြန်ပေးဆွဲလာတာ..အခုလည်းစေ့စပ်ပွဲလုပ်တော့မှာ..မနက်ဖြန်လည်းမဂ်လာဆောင်မှာ..ဟူးးကျွန်မတော့..သေချင်လိုက်တာ"


"ခင်ဗျားကို..ကျုပ်ကယ်မယ်လေး"


ဖူးဖူး..တစ်ချက်အကဲခတ်သလို့ကြည့်မိတယ်..လူကလမ်းသရဲခေါင်းဆောင်ရုပ်နဲ့..ငါကိုများကယ်အုံးမယ်တဲ့..ယုံစရာလား..ကိုကိုလာကယ်တာပဲစောင့်နေမယ်..ဟွန့်တွေးမိကာနှုတ်ခမ်းကိုမဲ့ပစ်လိုက်တော့


"ဟေ့..ဘာလဲ..မယုံတာလား..အချိန်မရှိဘူးလိုက်ခဲ့"


"ဟာ..မလိုက်ဘူး..ကျွန်မကိုမဆွဲ..ကိုကို..လာကယ်တာပဲစောင့်မယ်ပြောပြီး..အတင်းရုန်းတော့"


"ချစ်တေးသံ..ကိုကိုစိတ်မရှည်ဘူးနော်"


"ဟမ်...ကိုကိုလား..အီးးဟီးး.ပြောကာဖက်ငိုပါလေးရဲ့


"ကဲ့ဖူးလေး..တိတ်.အမြန်ပြေးမှာဖြစ်မယ်..ပြောကာ..ဖူးလေးရဲ့လက်ကိုဆွဲကာ..တစ်ခြားနေရာကိုဆွဲခေါ်ခဲ့ပါတယ်။


ရန်ရှင်းတစ်ယောက်ပျော်မြူးလျက်ရှိကာ.

ဖူးဖူးကိုစောင့်မျှော်နေတုန်း


"သခင်လေး..သခင်လေး..မမလေးမရှိတောဘူး..ဘယ်ပျောက်သွားလည်းမသိဘူး.."


"ဟာ..နင်တို့နှစ်ယောက်ကိုသေချာကြည့်လိုမှာထားတဲ့လေး..အသုံးကိုမကျဘူး..ဟိုနှစ်ကောင်..ဒီကောင်မနှစ်ကောင်ကို..မွေအောကျခနျးထဲချေါသှားပွီး..ရှင်းပစ်လိုက်"


"ဟုတ်..သခင်လေး"


"မလုပ်ပါနဲ့..သခင်လေး..တောင်ပန်းပါတယ်..မသတ်ပါနဲ့ရှင်"လို့.နှစ်ယောက်လုံးကအော်ဟစ်တောင်ပန်းလည်း..ရန်ရှင်းကတော့..သူတပည့်တွေကိုခေါ်သွားဖို့အမိန့်ပေးလိုက်တယ်။


ွစံအိမ်တစ်ခုလုံးး...ပျော်စရာအတိကနေ..ကြောက်လန့်ခြောက်ခြားဖွယ်ကောင်းလာပါတယ်..ရန်ရှင်းရဲ့ဒေါသတွေက..မြွေပွေးစိတ်တိုတာထက်ပိုဆိုးနေပါတယ်။


"အမြန်ဆုံးလိုက်ရှာကြ..အေးတွေ့ရင်နှစ်ယောက်လုံးကိုသတ်ပစ်..ငါအတွက်.အဲဒီမိန်းမမလိုအပ်တော့ဘူး"


"ဟုတ်သခင်လေး"


တိမ်ယံနဲ့..ဖူးဖူးကတော့..ချောင်ကျိုချောင်ကြားကနေcctvတွေကိုရှောင်ကာ..ပြေးကြတဲ့.အနောက်ကရန်ရှင်းရဲ့တပည်တွေကအပြေးအလွှာလိုက်ကြပါတယ်။


"ကိုကို..ဖူးဖူးတော့လွတ်ပါမလားဟင်"


"အဟင်း.မလွတ်လည်း..အတူတူသေမှာပေါ့..ချစ်တေးသံလေးရ..ဒီလက်ကလေးတာ..ကိုကိုကို့ဆုပ်ကိုင်ထား..ဘယ်တော့မှမလွှတ်စေနဲ့..ကြားလား"


"ဟုတ်ကိုကို.."


"အချိန်သိပ်မရဘူး..မကြာခင်ဒီစံအိမ်တစ်ခုလုံးပေါက်ကွဲတော့မယ်"


"ဟင်..ကိုကိုဘာလုပ်ခဲ့တာလဲ"


"အဟွန်း..တစ်အိမ်လုံးကိုဗုံးထောင်ခဲ့တာ"


"ဟင်..ကိုကို..ဘယ်လို.လို့လုပ်နိုင်တာလဲ.."


"နောက်မှာပြောပြမယ်..အခုတော့ပြေးဆိုပြောကာ..နှစ်ယောက်အားကုန်ပြေးကြပါတယ်။


တိမ်ယံတို့နှစ်ယောက်နောက်ကို..လူအုပ်ကြီးလိုက်လာကာ..ဝိုင်းချကြတော့..တိမ်ယံကပြန်လည်တိုက်ခိုက်တဲ့..ဖူးဖူးရဲ့လက်ကိုတော့မလွှတ်ပါဘူး..ဖူးဖူးကကြောက်လန့်တကြား..မျက်လုံးကိုအသေမှိတ်ထားလျက်ပါ..။


တိုကျပှဲကပြင်ထန်းလျက်..အများနဲ့တစ်ယောက်ဆိုတော့..တိမ်ယံအထိများပါတယ်..ဒါပေမဲ..ဖူးဖူးလက်ကိုမလွတ်တမ်းဆုပ်ကိုင်ထားလျက်ပါ။


"ဟားးမင်းကရုပ်ဖျက်ပြီးတော့တောင်လာတယ်ပေါ့..ခွေးကောင်..တိမ်ယံ..ပြေးအုံးလေးတိမ်တွေလို့ပြောကာ"..ခြေထောက်နဲ့ဝိုင်းကန်ကြတဲ့..တိမ်ယံကတော့.ဖူးဖူးကိုထိမှာစိုးလို့..သူကိုယ်ကြီးနဲ့..ဖူးဖူးကာထားပေးတဲ့..ဖူးဖူးကအကောင်သေးတော့..တိမ်ယံရင်ခွင်ထဲမှာလုံခြုံလျက်ပါ။


စာရေးသူ သွေးမိန့် 


"

.


rate now: