ရွှေမင်းသမီးလေးရဲ့ချစ်တေးသံ
"ဖူးလေး..ကိုကိုကို့စောင့်နေတာလား"
"မဟုတ်.. ပါဘူးနော်..ဖူးလေး..ဘာသာဒီအတိုင်းထိုင်နေတာ"
"အဟင်း..ကလေးမ..ညာတတ်နေပြီးနော်.ပြောကာ..သူမရဲ့ဘေးနားမှာကပ်ထိုင်တော့..သူမကိုယ်တစ်ချက်တုန်သွားတယ်။
"ဟာ..ဘာလိုကပ်ထိုင်နေတာလဲ"
"ဖူးလေးရဲ့ကိုယ်သင်းနံလေးကိုချစ်လို့"
"လူဘီလူးကြီးနော်..အသက်ရှုကျပ်တဲ့..တစ်ဆင့်တိုးပြီးဖက်မလာနဲ့"
"ကိုကိုရဲ့ဇနီးလောင်းကို.ဖက်တာပဲကွာ..ဘယ်သူကိုဖက်တာကျလို့"
"ကိုကိုကရော့..ဘယ်သူကိုဖက်ချင်သေးလို့လဲ"
"အင်းးကောင်မလေးချောချောလေးတွေကိုတော့ဖက်ချင်ပါရဲ့"
"ဘုန်းး.ဘုန်းး"
"ဟာ.မဂ်လာဉီးညမှာ..ကိုယ်ယောကျာ်းကိုနိပ်စက်တာဆိုလို..ဖူးလေးပဲရှိသေးတယ်..ကိုကိုရဲ့ကျောက.ဖူးလေထုရင်နာမှမဟုတ်တဲ့အပြင်အညောင်တောင်ပြေသေးတယ်..ဖူးလေးရဲ့လက်ကလေးတွေပဲနာမှာကွာ..မထုနဲ့နော်"
"ဟွန့်..မထုတော့ဘူး..ကိုက်မှာ..ပွောကာသူရဲ့..လက်မောင်းသားကြီးတမင်နာအောင်ကိုက်ပစ်လိုက်တော့
"ဖူးလေးရဲ့သွားပဲနာမှာ..ကိုက်တဲဒဏ်ရာလောက်ကတော့..ကိုကိုအတွက်စာမဖွဲ့လောက်ဘူးနော်"
"လူဘီလူးကြီး ကိုဘယ်လိုလိုလုပ်မနာဘူးပေါ့"
"အဟင်းး..အဟင်း."
"ရယ်မနေနဲ့..အမြင်ကပ်အောင်..တော်ပြီးအဲဒီကောင်မလေးချောချောတွေကို..စိတ်ကူးရင်ပြီးဖက်နေ..ဖူးလေးတော့..မမငုဝါနဲ့သွားအိပ်တော့မယ်"
"ဟာ..မပေးအိပ်ပါဘူးကွာ..မသွားရဘူး..ကိုကိုကို့တစ်ယောက်ထဲ့မထားခဲ့ပါနဲ့ကွာ..ကိုကို့.ဖူးလေးရဲ့ရင်ခွင်ထဲအိပ်ချင်သေးတယ်"
"ရှင်ကောင်မတွေ..ရင်ခွင်ပဲသွားအိပ်ပါ..ဖယ်လာမဖက်နဲ့..ဖောက်ပြန်ချင်တဲ့လူကြီး"
"ဟာ..စတာပါကွာ..ဘယ်ကောင်မလေးကိုမှ..၃စက်ကန့်အပြင်ပိုမကြည့်ဘူးနော်ယုံပါကွာ..ဖြစ်နိုင်ရင်ကြည့်ကိုမကြည့်ချင်တာ..လူကောင်းလား.လူဆိုးလားဆိုပြီးအကဲခတ်ကြည့်တာပါနော်..ဆိုကာ..သူကခုတင်ပေါ်လှဲချပြီးအိပ်လိုက်သလို..သူမရဲ့လက်ကိုအားနဲ့စောင့်ဆွဲလိုက်တော့..အင့်ခနဲ့မြည်ကာ..သူမရဲ့ကိုယ်လုံးလေး..သူရဲ့ရင်ခွင်ထဲကျလာပါတယ်။
"ဖယ်..ရှင်ဘာသာဖက်လုံးဖက်အိပ်..ကျွန်မကိုလာမဖက်နဲ့"
"အော်..ကြည့်.ငိုနေတာလား..ဖူးလေးရယ်..ကိုကိုကစတာနော်..ချစ်တယ်.ချစ်တယ်ပြောကာ..သူအရမ်းတပ်မက်တဲ့သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုအပိုင်သိမ်းပစ်လိုက်တယ်..သူမလေးကလည်း..အရင်လိုမရုန်းတော့ပဲ..သူရဲ့ကိုယ်ကြီးကိုဖက်တွယ်လာပါတယ်။
"္ငဳဝါ..အစီစဉ်ဆဲွဲပြီးပြီးပေါ့"
"ဟုတ်တယ်..ဒီမှာနှင်းဆီနက်ဂိုဏ်းက.ဒီလမ်းကနေ.မိန်ကလေးတွေခေါ်လာမှာ. ..ငါတို့ကဒီနေကနေချုံခိုတိုက်ပြီးလုရမှာ..ပြည်စုံက..ကောင်းမောင်းကျွမ်းတော့..ငါတို့တိုက်ခိုက်နေတုန်း..ကောင်မလေးတွေကို..တင်ထားတဲ့ကားဆီသွားပြီး..ကားကိုလုပြီးမောင်းခဲ့.ဝေလျှံက..လက်ဖြောင့်သမားဆိုတော့..တစ်နေရာကနေပုန်းပြီး.ပစ်မှတ်ကို.ချိန်ပစ်..မိုးထက်နဲ့ငါက..အရှေကနေတိုက်မယ်"
"နင်ကိုငါ..စိတ်မချဘူး..ငုဝါ..နင်ကငါနေရာယူ..ငါအရှေ့မှထွက်တိုက်မယ်"
"မရှည်စမ်းပါနဲ့..ဝေလျှံရာ..နင်ကလက်ဖြောင့်တယ်လေး..ငါကနင်လောက်လက်မဖြောင့်ဘူး"
"ဟုတ်တယ်..ဝေလျှံသိပ်စိတ်မပူပါနဲ့ကွာ.ငါငုဝါသေချာစောင့်ပါမယ်"
"ငါမင်းကိုယုံကြည်မယ်နော်.မင်းထက်"
"စိတ်ချ..ဝေလျှံ.ဖိုက်တင်း.ငါတို့နိုင်ရမယ်"
"မိန်းကလေးတွေ..မငိုကြနဲ့တိတ်စမ်း"
"ရှင်တို့.ကျွန်မတို့ကိုလိမ်ခေါ်လားတာလေး..ပြောတော့..လစာကောင် းမှာဆို..အခုတော့တစ်ဖက်နိုင်ငံကိုရောင်းစားတော့မယ်"
"မင်းတို့ဘာသာညံလိုခံရတာပဲ..ငါတို့အပြစ်ပဲမဟုတ်ဘူး"
"ရှင်တို့မှာ..နှမချင်းကိုချင်းစာစိတ်မရှိဘူးလား"
"ဟားးးငါတို့မှာ..ညီလေးတွေပဲရှိတယ်...ညီမတော့မရှိဘူးကောင်မ..မင်းတို့ကငါတို့အတွက်ရောင်းကုန်ပဲ"
"ဒိုင်း..ဒိုင်း..ဒိုင်း"
"ဟာ..ကားဘီပေါက်သွားပြီးဆရာ..ငါတို့ကိုချုံခိုတိုက်တဲ့လူရှိတယ်"
"ကောငျမလေးတှေ..တစ်ယောက်မှမလုပ်ကြနဲ့..အကုန်ပစ်သတ်မှာ..ငြိမ်ငြိမ်နေကြစမ်း"
"ဒိုင်း..ဒိုင်းး..ဒိုင်းး"
"အားး..အားး"
"မအော်နဲ့လိုပြောနေတယ်လေး..မင်းတို့တွေကို့....ဟို..ခွေသားတွေကို..ပစ်"
ငုဝါနဲ့မိုးထက်ကတော့..အရှေ့ကနေလူဆိုးတွေကို.ပစ်ခတ်နေတဲ့
နှင်းဆီနက်ဂိုဏ်း အဖွဲ့တွေကလည်းပြန်ပစ်ကြတာ..ဆူညံပွက်နေရော့ပဲ..ထိုအချိန်..ငုဝါရဲ့လက်မောင်းကို..ကျည်မှန်သွားတယ်။
"ဟာ..ငုဝါ.အဆင်ပြေရဲ့လား"
"ပြေတယ်..မိန်းကလေးတွေကိုသွားကယ်..ငါကိုကရုမစိုက်နဲ့"
"မစိုက်လိုရမလား..ငုဝါ..နင်တို့တွေကိုယ်အပြစ်ကိုယ်ခံယူဖိုပြင်ထား"
"ဆရာ..ဘယ်လိုလုပ်သိတာလဲ"
"နင်တို့ထက်တော်လိုဆရာဖြစ်နေတာ..ငါကိုအသိမပေးဘဲသွားကြတဲ့နင်တို့တွေကို..အပြစ်ပေးရမယ်.ငုဝါကိုခေါ်သွားလိုက်"
"ဟုတ်ဆရာ"
တိမ်ယံရောက်လာတဲ့အတွက်..နှင်းဆီနက်ဂိုဏ်းကလူတွေ..အင်းအားလျော့နည်းသလို..မာယာချိုရဲ့ဒေါသကလည်းမုန်တိုင်းပမာထန်လာပါတယ်။
အပစ်အခတ်တွေကြားကနေပြီး..နောက်ဆုံး..တိမ်ယံတွေအဖွဲ့ပဲအနိုင်ရပြန်တယ်။
"မမငုဝါ..သက်သာရဲ့လားဟင်"
"သက်သာပါတယ်.ဖူးလေးရဲ့.နည်းနည်းတော့နာတာပေါ့"
"ဟုတ်..ဆရာဝန်က..ခဏတော့နားရမယ်တဲ့..မမငုဝါ"
"ငုဝါ..နင်အပြစ်နင်သိတယ်နော်..ဆရာဖြစ်တဲ့ငါကို.မတိုင်ပင်တဲ့အပြစ်..ဟိုသုံးယောက်ရော့"
"အဲဒါကလေး..ငုဝါ..."
"ဘာဆင်ခြေမှမလိုချင်ဘူး..အပြစ်ဒဏ်အနေနဲ့"
"ကိုကို..မမငုဝါကဒဏ်ရာရထားတာနော်.."
"ကိုကို..သိပါတယ်ကွာ..အဲဒီ၄ယောက်..ကံကောင်းလိုအသက်မပျောက်တာ..ကိုကိုအရောက်မြန်လို့..တစ်ဘက်ရန်သူက...အင်အားဘယ်လောက်များလဲဆိုတာမသိပဲ.ကိုကို..မတိုင်ပင်လုပ်သွားတာ"
."ဆရာတို့..မဂ်လာအချိန်လေး..အဲဒီအကြောင်းကြောင့်ပျက်သွားမှာကြောက်လို့.မတိုင်ပင်ပဲလုပ်လိုက်ရတာပါဗျာ..ငုဝါကိုအပြစ်မပေးပဲ..ကျွန်တော်ကိုသာ..အပြစ်ပေးပါ..ဆရာ"
"ငလျှံ..ငါအပြစ်ဒဏ်ကဘာလဲသိလား..နင်တို့နှစ်ယောက်ကိုမြန်မြန်လက်ထပ်ပြီး..ကလေးမွေးခိုင်းမှာ"
"ဟာ..တိမ်ယံ..နင်နော်..ဘာတွေလျောက်ပြောနေတာလဲ"
"အဲဒါက..နင်အတွက်ငါအပြစ်ဒဏ်ပဲ..နောက်ဆိုရင်..နင်ကလေးမျက်နှာကြောင့်..အခုလိုထင်ရာမလုပ်ရဲမှာ"
"ငုဝါရယ်..အဲဒီအပြစ်ဒဏ်ရဲရဲခံယူစမ်းပါနော်"
"သေလိုကျပါလား..ဝေလျှံနော်..ငါနင်ကိုမယူဘူး"
"မယူလိုမရဘူး..ငုဝါ..ဒါနင်အတွက်အပြစ်ဒဏ်ပဲ.ပြီးတော့..ဝေလျှံပဲ..လူနာကိုစောင့်လိုက်တော့..ငါတို့အခန်းပြန်ပြီး..နားရအောင်ပြောကာ..တိမ်ယံကဉီးဆောင်ပြီး..အခန်းထဲကထွက်တော့..ဘယ်သူမှမနေရဲ့ပဲ..ကျန်တဲ့သူများလည်းအကုန်ထွက်ကြရပါတယ်။
"ဟေ့ကောငျ..ဝေလျှံ..ငါဒီလောက်လမ်းဖွင့်ပေးနေတာကို..အပိုင်စည်းရုံးဖို့ပြင်လိုက်တော့..အဲဒါမင်းအတွက်အပြစ်ဒဏ်ပဲ.."
"အဟီးး..ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး..လက်ခံပါတယ်.ဆရာ"
"ပြီးရော့..ငါတို့သွားပြီး"
အခန်းထဲမှာ..ဝေလျှံနဲ့ ငုဝါပဲကျန်တော့..စတင်ပြီးတော့..ငုဝါဂျစ်တိုက်ပါတယ်
"ငါနင်ကိုမယူဘူးနော်..ဝေလျှံ"
"ဆရာအပြစ်ဒဏ်လေး..ငါကတော့နင်ကိုယူမှာပဲ..နင်ဂိုကတည်းက...နင်ကိုချစ်နေတာကို့..အဲဒါနင်လည်းသိတယ်မဟုတ်လား"
"သေနာကောင်..ကောင်စုတ်..ဘာသိရမှာလဲ.ဟွန့်"
"မသိရင်လည်း..ငါပြောပြမယ်နော်.."
"နင်နော်..ငါလက်ကိုလွှတ်"
"မလွတ်ဘူး..ငါနင်ကိုစတွေ့ကတည်းကချစ်တာပါဟာ..မဖွင့်ပြောရဲလိုငြိမ်နေတာ..အခုတော့ငါဖွင့်ပွောရဲပွီး...ငုဝါကိုမောင်အရမ်းချစ်တယ်..ဒီထကျနကျရှိုငျးတဲ့..အချစ်က..ငုဝါနဲ့မှာဖြစ်လာတာပါ..မောင်ကိုပြန်ချစ်ပါလား..ငုဝါနော်..နော်လို့"
"ကောငျစုတျ..ဘာတွေလာပြောနေလဲမသိဘူး..ဒဏ်ရာကနာတာတစ်မျိုး..နင်ကတစ်မျိုး.
ငါလက်ကိုလွှတ်"
"မလွှတ်ဘူးဟာ..ချစ်တယ်ပြောရင်တောင်လွတ်ချင်ဘူး..ငါအသက်ထက်.နင်ကိုပိုမြတ်နိုးလို့"
"လူဆိုးကောင်..ကဗျာဆန်မနေနဲ့.နင်နဲ့မလိုက်ဘူး..ငါအိပ်တော့မယ်ပြောကာ..ငုဝါသူကိုကျောပေးပြီး..ပြုံးနေတာကို..ဝေလျှံမမြင်လိုက်ပါ။
"မင်းတို့ကောင်မလေးကို..ရှာမတွေ့သေးဘူးလား..ဟမ်..ငါကောင်မလေးကိုလိုချင်နေပြီး"...အသုံးမကျတဲ့အကောင်တွေပဲ..ဂိုဏ်းချုပ်အကြီးအကဲရဲ့ဒေါသက..ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ဘီလူးကြီးလားမှတ်ရတယ်။
"သခင်လေး..စိတ်ထိန်းပါ..မကြာခင်ရှာတွေ့မှာပါ"
"မစောင့်နိုင်ဘူး..ဂိုဏ်းအားလုံးကိုထုတ်ပြန်လိုက်..အဲဒီမိန်းကလေးကို..ငါအရှေ့အရောက်ပို့နိုင်ရင်..ထိုက်တန်တဲ့ဆုလာဘ်ချီးမြှင်မယ်လို့ကြေငြာလိုက်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ.သခင်လေး"
"အဲဒီကောင်မလေး..ငါအမြန်လိုချင်တဲ့"
"သခင်လေး..အဲဒီမိန်းကလေးဘာကြောင့်နှစ်သက်တာလဲ"
"သူက..ငါမြင်ဖူးတဲ့ကလေးနဲ့တူတယ်.ပြီးတော့ငါပဲပိုင်ဆိုင်ချင်တဲ့"
"သခင်လေးပဲ..ပိုင်ဆိုင်ရမှာပါ..စိတ်ချပါ
.ကျွန်တော်မျိုးအစွမ်းကုန်ဆောင်ရွက်ပေးပါမယ်။
"အဲလိုပဲဖြစ်ရမယ်.ငါဖေဖေလည်း..မြန်မာပြည့်ကိုပြန်လာတော့မယ်"
"ဝမ်းသာလိုက်တာ..ဂိုဏ်းအားလုံးရဲ့အရှင့်သခင်..ပြန်ရောက်ပြီးပေါ့"
"အမှန်ပဲ..အဲဒီကောင်မလေးကို.ငါရဲ့ဇနီးနေရာမှထားပြီး..ဂိုဏ်းတွေအားလုံးကို..ပိုရက်စက်စွာအုပ်ချုပ်ပြမယ်...ငါသည်ဂိုဏ်းအားလုံးရဲ့အရှင်သခင်ပဲဖြစ်ရမယ်..ဟားး.ဟားး"
"မိန်းမဘာတွေလုပ်နေတာလဲ"
ချက်ပြုတ်နေတုန်း..အနောက်ကနေခါးကျဉ်းကျဉ်းကို.လာဖက်ပြီးမေးနေသောလူကြီးကြောင့်ကြည်နူးရပါတယ်။
"ချက်ပြုတ်နေတာ..ကိုကိုရဲ့"
"အရမ်းပင်ပန်းရင်လူခေါ်လိုက်မယ်လေး"
"ခေါ်စရာမလိုပါဘူး..ဆရာရယ်..အခုပဲဆရာကတော်ခိုင်းလိုလုပ်နေရတာ"
"ဟာ..မင်းတို့ကောင်တွေ..ဘာလာရှုပ်တာလဲ"
."အဟွန်းး..ဆရာကတော်က.အာလူးခွာခိုင်းလို့ငပြည့်ကိုကျတော့..ကန်စွန်းခြွေခိုင်းတဲ့..ငလျှံကတော့လူနာအနားမှာ.ဘူးနေတယ်.ဟာမဟုတ်ဘူးစောင့်ရှောက်နေတာ..အဟင်းဟင်း"
တိမ်ယံ..ဖူးလေးရဲ့ခါးကိုလွတ်လိုက်ရတာကြောင့်..ဟိုနှစ်ယောက်ကိုဒေါသအကြည့်နဲ့ကြည့်လိုက်တော့..ဟိုနှစ်ယောက်ကချက်ချင်းပဲ..
"ဆရာကတော်..ကျွန်တော်တို့သွားတော့မယ်"
"ဟင်.ဝိုင်းကူမည်ဆို"
"ဆရာကူလိမ့်မယ်..ကျွန်တော်တိုစုံစမ်းစရာရှိလို့ပါပြောပြီး..နှစ်ယောက်သား..အိမ်ရှေ့ထွက်သွားကြတယ်။
ကဲ့ပြောပါအုံး..လူဘီလူးကြီဝိုင်းကူမှာလား..ဝိုင်းရှုပ်မှာလား"
"ဖူးလေး..အခုချက်တတ်အောင်ဘယ်သူသင်ထားပေးတာလဲ..ဖူးလေးဖယ်.ကိုကိုချက်ပေးမယ်.."
"ဖူးလေး..ဘာဝိုင်းကူရမလဲ..လူဘီလူးကြီး"
"တကယ်ကူမှာလား.."
"ဟုတ်တယ်လေး.."
"ဒါဆိုရင်..အနောက်ကိုကိုခါးကိုဖက်ပြီး..ကိုကိုကျောပေါ်..ဖူးလေးမျက်နှာအပ်ပြီးချွဲပေး.အဲဒါဆိုရင်.ကိုကိုကပိုချက်ပြုတ်ချင်ရော့"
"လူဘီလူးကြီးရဲ့..ခေါင်းကိုဖက်လိုမှမရတာကို့"
"ကဲဒါဆိုရင်..ကိုကိုပဖက်ထားတော့မယ်ပြောကာ..ဖူးဖူးကိုရင်ခွင်ထဲထည့်ပြီးချက်ပြုတ်ပါတော့တယ်။
စာဖတ်သူလေးတွေကရုစိုက်နော်.သွေးမိန့်.စိတ်ပူတယ်ဗျာ
ဆက်ရန်ဗျာ
စာရေးသူ.... သွေးမိန့်
.
.
.