ရွှေမင်းသမီးလေးရဲ့ချစ်တေးသံ
နှင်းဆီပန်းဖြူဖြူလေးေတွကိုအသုံးပြုထားတဲ..တိမ်ဖြူစံအိမ်လေးကလှပလျက်ရှိပါတယ်။မြခင်းပြင်စိမ်းစိမ်းလေးနဲ့အတူ..ထိုင်ခုံ.စားပွဲခုံးတွေခင်းကျင်းထားပုံက..ပွဲတစ်ခုကိုစီစဉ်မယ်ဆိုတာကိုမြင်ရုံနဲ့သိပါတယ်။
"ဟေ့.မိုးထက်.ဒီစားပွဲကိုဒီနားမှာချလေး"
"အေးပါ..ငုဝါရာ..နင်မှာလည်းငါတို့ကိုတစ်မနက်လုံးအာဏာပြနေတော့တာပဲ"
"မရှည်နဲ့ကောင်စုတ်..နင်လုပ်တာမဟုတ်လို့ပြောနေရတာ.ဟဲ..ေဝလျှံ..နင်ပန်းထိုးတာမလှဘူးပြန်ပြင်လိုက်"
"ဟွန့်..ငုဝါရေ..ငါကအလှဖန်တီးရှင်မဟုတ်ဘူးနော်.သိဖို့"
"မသိနိုင်ဘူး..ေသချာပြန်ထိုး..ပြည်စုံ.နင်လည်းပူဖောင်းတွေချိတ်နေတာမပြီးသေးဘူးလား"
"ငုဝါရေ..ပူးဖောင်းတွေကအများကြီးလေး..မှုတ်ရတဲ့ငါလိပ်ခေါင်းထွက်တော့မယ်."
"မင်း..လိပ်ခေါင်းထွက်ရင်..ငါသေရေကွင်းနဲ့ပစ်ပေးမယ်..ပြည်စုံ"
"ငလူးမ.မိုးထက်..ငုဝါ.နင်လူကိုပြောအုံး""
"နင်တို့.ပြာသာနာ..နင်တို့ဘာသာရှင်း..ငါလည်း..ချက်ပြုတ်ရတာမပြီးသေးဘူး..နင်တို့သုံးယောက်ကို..စိတ်မချလို့ခဏလာကြည့်တာ.
ဒီတဲ့အတိုင်းတစ်ယောက်မှာ..ပုံမလာဘူး.
ပြောရတဲ့ငါလည်း...
လိပ်ခေါင်းထွက်မှာလား..ငုဝါဒါဆိုရင်..ငါနဲ့အဖော်ရပြီး"
"ဒေါက်.."
"အား..နာလိုက်တာ..ငုဝါရယ်"
"နာရင်သေလိုက်..အဲဒီလိပ်ခေါင်းနင်ပဲထွက်..မိုးထက်..သူလိပ်ခေါင်းထွက်ရင်..သေရေကွင်းနဲ့သေချာ..ချိန်ပစ်အဲ့ဒီကောင်စုတ်ကို..အချိုးကိုမပြေဘူး..ပြောကာငုဝါထွက်သွားတော့
"ဟေ့..ေဝလျှံ..တစ်ခြားလူပြောင်းချစ်ပါလား.မင်းရဲ့ငုဝါက.မလွယ်ဘူးနော်..ကြမ်းတန်ခက်ထန်..မိန်မသား.ဆိုတာသူပဲနေမယ်"
."ဟာ..တစ်ခါမှမကြားဖူးပါလားကွာ. အဲဒီစကားသာ....ငုဝါ.ကြားရင်..မင်းတော့သေပြီး..ပြည်စုံ..ဟား..ဟား"
"ငုဝါ..ကိုပွား..ဝေလျှံဆိုတဲ့ငါရှိတာကြောင့်လည်း..မင်းသေပြီး..ပြည်စုံ"
"ဟားးကိုယ်ပွားတဲ့..ဟိုကမင်းကိုတောင်အရေးမလုပ်တာကိုမရူးချင်စမ်းပါနဲ့..ငလျှံရာ.."
"ငလူးမ..မိုးထက်.ဒီတစ်သက်.မိန်းမ.မရပါစေနဲ့"
"ပေးတဲ့ဆုနဲ့ပြည့်ပါစေ..ငါကမိန်းမတွေကိုစိတ်မဝင်စားဘူး..ယူလည်းမယူဘူး...မိန်းမစိတ်ပေါက်နေတဲ့ယောကျာ်းတွေကိုပဲစိတ်ဝင်စားတာ"
"မင်လည်း.ဂေးနေတစ်မျိုးပဲငါကတော့ယောကျာ်းပီသလွန်လို..ငုဝါကိုချစ်နေတာနော်..ငါကိုစိတ်ဝင်စားဖို့မကြံနဲ့.."
"ဟေ့ကောင်.ငါရော့ပဲနော်..မိုးထက်"
"အမယ်လေး..ငါကလည်းမင်းတိုလို့ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းတွေကိုသဘောမကျပါဘူးကွာ"
"ပြီးရော့..."
"အိမ်ရှင့်တို..အိမ်ရှင့်တို"
"ဟေ့ကောင်..ဟိုမှာမိန်းကလေးတစ်ယောက်ခေါ်
နေတယ်။
ငါသွားလိုက်မယ်..ငပြည့်နဲ့.ငလျှံ"
"အေး..အေး"
"ဒီကညီမက.ဘယ်သူနဲ့တွေ့ချင်လို့ပါလဲ"
"ကိုယံနဲ့..ပါ..သူခေါ်ထားလို့.."
"အော်..နုနုလားဗျာ"
"ဟုတ်တယ်"
"ကိုယံ.ကဘယ်သူလဲ"
"ကိုတိမ်ယံ.ကိုပြောတာ"
"ဆရာကိုပြောတာပေါ့.နုလေး"
"ဟုတ်တယ်"
"ဝင်ခဲ့ပါဗျာ..ကျွန်တော်ကဆရာတပည့်မိုးထက်ပါ"
"တွေ့ရတာဝမ်းသာတယ်..ကိုမိုးထက်ခွင့်ပြုပါအုံး"
"နုနု..အိမ်ထဲဝင်သွားတော့လည်း..မိုးထက်ငေးကြည့်ပြီးကျန်နေခဲ့တယ်"
"ဟေ့ကောင်..မိုးထက်.ငုတ်သေမနေနဲ့ဟိုက..အိမ်ထဲရောက်နေပြီး"
"လှတယ်ကွာ..ငါကြိုက်တာအဲလိုမျိုး"
ဝေလျှံနဲ့..ပြည့်စုံ.ရောဂါမသေးဘူးဆိုတဲ့အကြည့်နဲ့တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်ပြီးရင်ခေါင်းခါကြပါတယ်။ထိုအချိန်..ငုဝါကသူတို့သုံးယောက်ရပ်နေတဲ့အနောက်..ကနေပြီး
"ဒေါက်..ဒေါက်..ဒေါက်"
"အား..နာတယ်လိုက်တာ..ငုဝါရယ်..ငါခေါင်းပေါက်ပြီးထင်တယ်"
"နာရင်သေကြ..သုံးယောက်သား.
အလုပ်မလုပ်ပဲအချောင်ခိုနေကြတယ်"
"နင်ကလည်းဟာ..ငါလည်းခဏနားမိတာကို့"
"မိုးထက်..မရှည်နဲ့.လုပ်စရာရှိတာသွားလုပ်ကြ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ..ငုဝါရဲ့လက်နုနုနဲ့ခေါက်ခံရလို့ထင်တယ်.ခေါင်းမှုးတာတောင်ပျောက်သွားတယ်"
"ငလျှံ..ဒီထက်ခေါင်းမှုတာပျောက်အောင်..တို့နှစ်ယောက်ခေါက်ပေး.မယ်ပြောပြီး..လိုက်ခေါက်ကြတော့. ဝေလျှံ..ပတ်ပြေးရပါတယ်..ငုဝါကတော့သူတို့သုံးယောက်ကို မနိုင်ဘူးဆိုတဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်ပြီး..အိမ်ထဲြပန်ဝင်သွားပါတယ်။
"ဘယ်လိုဖြစ်ကြတာလဲ ကိုယံ"
"ဘာကိုဖြစ်ရမှာလဲ..ကျုပ်တို့နှစ်ယောက်.မဂ်လာဆောင်မှာ...အခြောက်မကို..အလှပြင်ခိုင်းမလို့"
"ကိုယံ.ပြောတော့..အနာဂတ်သတို့သမီးလောင်းရှိတယ်ဆို"
"ဟုတ်တယ်လေး..ကျုပ်ရဲ့အနာဂတ်သတို့သမီးလောင်းက.ဖူးေလးပဲ"
"ဟုတ်တယ်..မနုနုရဲ့.ဖူးလေးကိုအလှပြင်ပေးရင်နဲှရှင်းပြမယ်နော်."
"အေးပါ..အစစ်မရဲ့..ငါနင်ကိုတော့သိပ်မကျေနပ်ဘူးနော်.ကိုယံ..ကိုလုသွားလို့"
"မနုနုကလည်း..အဟီးး..ဖူးလေးတောင်ပန်းတယ်နော်..သူငယ်တွေရှာပေးမယ်လေး"
"မရှာနဲ့ငါအခုပဲတွေ့ခဲ့ြပီး"
"ဟမ်..ဘယ်လိုလုပ်ပြီးတွေ့တာလဲ"
"အဟင်းး..အဟင်းးအလှပြင်ရင်နဲ့ပြောပြမယ်"
"ဟေ့အခြောက်မ..ငါမိန်းမ..အသားကိုလက်အိတ်ကိုင်ပြီးမှထိ..တောကြာနင်လက်ကြမ်းကြီးနဲ့...ဖူးလေးရဲ့အသားတွေနာကုန်အုံးမယ်"
"အမယ်လေး..ဖြစ်နေလိုက်တာ...ကိုယံတို့များ
နုနု.ကလည်းလက်အိတ်စွပ်ပြီးကိုင်မှာပေါ့..ဟွန်..အစစ်မတွေရဲ့အသားဆိုရင်..ထိတောင်မထိ..သူငယ်တွေနဲ့လင်လုဖက်မို့လို့"
"စကားများမနေနဲ့..ဒီမှာတွေ့လားဓား..လည်းပင်ကနေတစ်ဆုံးထိုးထည့်လို့"
နုနုရဲ့မျက်နှာလေး..ကြောက်လန့်သွားပါတယ်..တိမ်ယံသူကိုအမြဲတမ်းခြိမ်းခြောက်တာသိပေမဲ့လည်း.လန့်တာကတော့မရိုးသွားပါ။
"လူဘီလူးကြီး.မနုနုလန့်နေပြီး..သွားအခန်းပြင်ထွက်တော့..ပြီးတော့.မနုနုကိုအခြောက်မလိုမခေါ်ရဘူးနော်..အားနာစရာချည်းကို့"
"သူက.ခြောက်နေတာပဲကို့"
"ကဲ့..ကိုလူဘီလူးကြီး.ထွက်မှာလား..မထွက်ဘူးလား..ပြော"
ဖူးဖူး.စိတ်ဆိုးသလိုကြည့်လိုက်တော့..တိမ်ယံချက်ချင်းမျက်နှာချိုသွေးက
"ကိုကိုထွက်ပါမယ်..ဒါနဲ့ကိုကိုကရော့ဘယ်သူပြင်ပေးမှာလဲ"
"မမငုဝါ.ပြင်ပေးမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ..စိတ်မတိုနဲ့နော်..သတိုသမီးကရုပ်ဆိုးပြီး.သတိုသားကချောနေရင်လူတွေကိုပြောမှာစိုးလို့..တာတာ့သွားပြီး..ဟီးး"
"ဟွန့်..လူဘီလူးကြီး မုန်းစရာကောင်းလိုက်တာ"
"အမယ်လေး..အစစ်မရဲ့မုန်းစရာလိုပြောနေသေးတယ်.အခုပဲမဂ်လာဆောင်တော့မှာကို့
ကြည့်မရဘူး..လာပြင်ပေးမယ်"
မဂ်လာပွဲအပြင်အဆင်လေးက..ရိုးရိုးလေးပါပဲ..သတိုးသားစင်မြင့်ငယ်လေးကနေ..နှင်းဆီပန်းခင်းလမ်းမှာလျှောက်လာတဲ့..သတိုသမီးလေးကို..ငေးကြည့်နေပါတယ်။သတိုသမီးလေး..စင်ပေါ်ရောက်ခါနီးမှ.လက်ကမ်းကစင်ပေါ်ကိုတက်ခိုင်းပါတယ်။
"အဟမ်း.."
"ပြောဖို့အရေးကို.ချောင်းကဟန့်ရသေးတယ်.ကြည့်လိုကိုမရဘူး"
"ငပြည့်.ကိုကြည့်မရရင်..ဒီကဝေလျှံလေးကိုကြည့်ပေါ့ဗျာ"
"ရူးနေလား..ငလျှံနော်..ဟွန့်..မျက်နှာကအရူးထနေတယ်"
"အဲဒါအချစ်ကြောင့်ဖြစ်တာ..ငုဝါရဲ့."
"တော်စမ်း..စကားလာမများနဲ့.ငပြည့်ဘာပြောသွားလဲတောင်မကြားလိုက်ရဘူး..ဟိုမှာသတိုးသား.. ကတိပေးနေတာနားထောင်တော့မယ်..လာမပြောနဲ့နော်..ငါစိတ်မတိုချင်ဘူးနော်"
"အေးပါ..အေးပါ"
"ကိုကို..ဖူးလေးကို.ငယ်ငယ်လေးကတည်း..နှစ်သက်မြတ်နိုး..ပါတယ်..ဖူးလေးအပေါ်.မှလည်းလင်ကျင့်ဝတ်၅ပါးနဲ့အညီနေထိုင်တဲ့အပြင်..အကိုလိုတစ်မျို.အဖေလိုတစ်မျိုး..ချစ်ခင်ပါမည်.။ဖူးလေးကရော့..ကိုကိုနဲ့အတူ..အရာရာကိုကျော်ဖြတ်နိုင်မလား"
"အင်းးစဉ်းစားကြည့်အုံးမယ်လေး..လူဘီလူးကြီးရဲ့"
"ဟင်..ဟာ.ငုဝါတို့အားလုံး..အထိတ်အလန့်ဖြစ်သလို..တိမ်ယံကလည်း မျက်နှာပြုံးနေရာကနေတည်လာတော့
"အဟီး..လူဘီလူးကြီး.စိတ်မတိုရဘူးလေး..အဟင်း..ကျွန်မ..ဖူးဖူးသည်..ကိုတိမ်ယံကို..အသက်ထပ်ချစ်မြတ်နိုးပါသည်..သူနဲ့အတူ..အရာအားလုံးကိုမျှဝေခံစားပါမည်လို့..အခုလူတွေအရှေ့မှာသက်သေပြုပါတယ်။"
"ဖူးလေး..အားကြီးဆိုး.ပြောကာ..ဖူးလေးရဲ့..ဘယ်ဘက်လက်တကြွယ်ကို.စိန်တစ်ပွင့်ပါသော.စိန်လက်စွပ်လေးကိုဝတ်ဆင်ပေးလိုက်တယ်။ဖူးဖူးကလည်း..နောက်စိန်လက်စွပ်တစ်ကွင်းကို..တိမ်ယံရဲ့ဘယ်လက်တကြွယ်မှာ..ဝတ်ဆင်ပေးလိုက်တော့..အားလုံးကထအော်ကာလက်ခုပ်တီးကြပါတယ်။
"သတို့သားရေ..သတို့သမီးကိုနမ်းပါဗျို့"
"ဟာ..မမငုဝါနော်"
"ဘာဖြစ်တုန်း..ဖူးလေးရဲ့..ဒါမဂ်လာပွဲတိုင်း.တောင်းဆိုတဲ့အရာပဲကို့.."
"ကိုကို.နော်"
"မနော်နဲ့..ဆရာမြန်မြန်နမ်းပြပါဗျို့"
"ဟုတ်တယ်..ေထာက်ခံပါတယ်..တိမ်ယံနဲ့ဖူးလေး..နမ်းပြကြနော်..ငုဝါမြင်ချင်လှပြီး..အေး.မနမ်းလိုကတော့မဂ်လာဉညကိုဖြတ်ကျော်ခွင့်မပေးဘူးနော်"
"တွေ့လား..ငုဝါကပြောနေပြီး..မဂ်လာဉီးညတော့..မဖြတ်ကျော်ပဲမနေချင်ပါဘူးပြောပြီး....ဇွတ်တရွတ်..ဖူးလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းရှိုက်လိုက်တော့..အောက်ကနေပြီး.ငုဝါတို့အဖွဲရဲ့..လက်ခုပ်တီးသံ..လက်ခေါက်မှုတ်သံတွေနဲ့အတူ..မဂ်လာပွဲက.ပျော်ရွှင်စွာ..ကျင်းပနိုင်ခဲ့ပါတယ်။
"အရေးကြီးတယ်..သတင်းပဲ..သခင်မရေ..ဧကရာဇ်ဂိုဏ်းတော့..ဂိုဏ်းလောကကနေပျော်ပြီး..သခင်မ"
"ဘာဖြစ်လိုလဲ"
"ဂိုဏ်းချုပ်အကြီးအကဲကို စိတ်စိုးအောင်လုပ်လို့လေး..အကြီးအကဲနှစ်သက်တဲ့မိန်းကလေးကို..မရောင်းပဲပြန်လွတ်သွားလို့အပြစ်ပေးတာတဲ့"
"မာယာတို့အတွက်..ပြိုင်ဘက်လျော့သွားပြီးပေါ့..စိတ်မကောင်းစရာပဲ..ဟားးဟားး..ဒါအခွင့်အရေးပဲ..အကြီးအကဲလိုချင်တဲ့မိန်းကလေးကိုမာယာတို့ရှာပေးနိုင်ရင်..ပိုက်ဆံထောပြီး..အကြီးအကဲရဲ့တပည့်တွေထက်လက်ဉီးမှုယူရမယ်. .အဲဒီမိန်းကလေးဘယ်သူဆိုတာစုံစမ်းပါ။
"ဟုတ်ကဲ့..သခင်မ"
"အော်..ဒါနဲ့..ဧကရာဇ်ဂိုဏ်းချုပ်ကြီး.ငါဆီလာရင်အတွေ့မခံဘူးပြောလိုက်..ဘာကြောင့်လဲမေးရင်.ဘယ်လိုဖြေရမှန်း..မင်းတို့သိမှာပါ.."
"ဟုတ်ကဲ့..သခင်မ"
"ဒီည.မိန်းကလေးအယောက်၅ဝကို..တစ်ဖက်နိုင်ငံကိုပို့ဖို့..လာခေါ်ကြမယ်..အဆင်သင့်ပြင်ထားကြ..ဒီတစ်ခါလုံးဝအောင်မြင်ရမယ်နော်..မအောင်မြင်ရင်လည်း..ငါတိုသေဖို့ပဲရှိတော့မယ်"
"စိတ်ချပါ..သခင်မ"
"သွားတော့..ကိုယ်အလုပ်ကိုယ်သွားလုပ်ကြတော့"
"ဟုတ်ကဲ့သခင်မ"
မဂ်လာဉီးရဲ့အခန်းလေးက.အရမ်းရိုးရှင်းပါတယ်.ဘာမှပြင်ဆင်ထားတာသိပ်မရှိပါဘူး..ဒီအတိုင်းရိုးရိုးလေးပါပဲ..
ဖူးလေး..ကုတင်ပေါ်ကနေထိုင်ပြီး..တိမ်ယံဘယ်အချိန်ဝင်လာမလဲ..ရင်ခုန်စွာစောင့်နေရပါတယ်။
"ရင်တွေခုန်လိုက်တာ..ကိုကိုလာရင်.ငါဘယ်လိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ရပါမလဲ.ကြည့်လက်တွေတောင်အေးလာ.ပြီး..နှလုံးခုန်သံတွေကမြန်လာလိုက်တာ..ဖူးဖူး..စိတ်ကိုအေးအေးထားစမ်း..ကိုကိုတောင်မလာသေးဘူး.နှလုံးကဘာလိုအခုန်မြန်နေတာလဲ..
"ကျီ.."
အခန်းတံခါးဖွင့်သံကြောင်ရင်ခုန်နှုန်းတွေပိုမို.မြန်ဆန်လာရပါတယ်။သူရဲ့ခြေသံဖွာဖွာလေး..သူမအတွက်ကြည်နူးမှုလေးရရှိပါတယ်။
နောက်နေ့ဆက်ရန်ဗျာ ကျန်းမာရေးကရုစိုက်ကြနော်
စာရေးသူ သွေးမိန့်
.
.