ရွှေမင်းသမီးလေးရဲ့ချစ်တေးသံ
ကောင်းကင်ပြာပြာကြီးအောက်မှာ...ဖေဖေနဲ့မေမေကသူကိုချစ်မြတ်နိုးစွာကြည့်နေတယ်။
မေမေရဲ့..သားကထွားလာလိုက်တာကြည့်ပါအုံးးအရပ်ကလည်းအရှည်ကြီး..နော်မောင်"
တိမ်ယံ..မေမေကိုမြတ်နိုးစွာကြည့်နေမိပါတယ်။
ဖေဖေကလည်း..မေမေစကားကြောင့်..ပြုံးကာ..တိမ်ယံခေါင်းကို..ဖွပြီး.အရှုပ်ထုတ်လေး
အရွယ်တောင်ရောက်လာပြီး.."
"ဟုတ်တယ်..မောင်ရဲ့သားက..မောင်လို့ခန့်ချောကြီး"
"မိန်းမကလည်း..မောင်ကိုမြှောက်နေပြန်ပြီး"
"အဟင်းး..အဟင်းး..ဖေဖေနဲမေမေရဲ့အလှတွေပေါင်းပြီးရထားလို့ပါဗျာ"
"ငယ်ငယ်တုန်းကလိုစကားတတ်တုန်းသိလား..သားပနျးခြီရော့ဆှဲဖြစ်လား"
"သားသား..မဆှဲဖြစ်ဘူးမေမေ.."
"ဘာလိုတုန်းသားရဲ့"
"ဟိုလူကြီးကိုမသတ်ရသေးလို့"
"သားရဲ့..ဒါဆိုရင်သားဟိုကိုပြန်ရမှာပေါ့..ကျန်းမာရေးကရုစိုက်နော်"
မေမေရဲ့မျက်ဝန်းတွေဝမ်းနည်းမှုတွေမြင်ရတော့
"သားမေမေတို့နဲ့ပဲအတူတူနေမယ်လေး"
"နေလိုမရဘူးသား.ဖေဖေတို့ကဘဝချင်ခြားနေပြီးလေး"
"ဟုတ်တယ်..သားသား"
"ဒေါ်ဒေါ်နဲ့ဉီးလေး..သားညီမလေးကိုရှာတွေ့ပြီးသိလား..ညီမလေးကအရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာ"
"သား..ညီမလေးကိုသေချာကရုစိုက်နော်..ပိုပြီးတော့ချစ်ပေးရမယ်နော်"
"စိတ်ချပါဗျာ.."
"သားပြန်ဖို့အချိန်ကျပြီးပြောပြီး..မေမေနဲ့ဖေဖေ.ဒေါ်ဒေါ်နဲ့ဉီးဉီးသူနဲ့ဝေးရာသွားကြတော့
"သားကိုတစ်ယောက်ထဲမထားခဲ့ပါနဲ့"
"ကိုကိုကရော့..ဖူးဖူးကိုတစ်ယောက်ထဲထားခဲ့မလို့လား"
သူအနောက်လှည့်ကြည့်တော့..ဂါဝန်အဖြူရောင်လေးနဲ့လှပနေတဲ့သူမလေးကို..မြင်လိုက်ရတော့
တိမ်ယံ..က.".ကိုကိုကဘာလိုထားခဲ့မလဲ..ဖူးလေးကို..ကိုကိုစိတ်မချဘူး"
"ဒါဆိုရင်..ကိုကို..ဖူးဖူးဆီအ
ရောက်ပြန်ခဲ့လေး"
"သူမလေးစကားသံကြောင့်..သူ.ဖူးဖူးဆီပြေးသွားတယ်ဒါပေမဲ့..ဖူးဖူးကသူနဲ့ပိုပြီးဝေးသွားတယ်လိုခံစားရတယ်..နောက်ဆုံးသူ..ချစ်တေးသံလေးရေ..လိုအကျယ်အော်မိတယ်"
"ချစ်တေးသံ...ချစ်တေးသံလေး.."
"ဖူးဖူး..တိမ်ယံငြီးသံကြောင့်ပျော်သွားတယ်"
"မမငုဝါ..သတိရပြီး..ကိုတိမ်ယံသတိရလာပြီး..အီးးဟီးးဟင့်"
"မငိုပါနဲ့..ဖူးဖူးရဲ့..လူနာကိုလည်းတစ်ညလုံးစောင့်ထားရသေးတယ်..မမဆရာဝန်ခေါ်လိုက်မယ်နော်..ပြောပြီးအခန်းပြင်ထွက်သွားတယ်။
ဖူးဖူးမှာ..တိမ်ယံအနားသွားပြီး..မျက်ရည်အရွဲသာနဲ့
"ရှင်..သတိရလာပြီးနော်..ရေ..ရေသောက်မလား"
သူမလေး..ငိုနေတဲ့မျက်နှာကြောင့်..သူကိုစိတ်ပူသွားပေမဲ့..သူကိုစိုးရိမ်လိုမျက်ရည်ကျမှန်းသိသွားတော့ပျော်သွားပါတယ်။
"အား..ကျစ်..ကျစ်"
"အရမ်းမထနဲ့လေး..ကျွန်မကူညီပါမယ်"
"ကိုကို..သတိမေ့နေတာကြာပြီးလား"
"ဟုတ်တယ်..ရှင်မေ့နေတာ..၃ရက်ရှိပြီး.သတိရတစ်ချက်မရတစ်ချက်ပါ"
"ရှင်ရေသောက်မလား..အာခြောက်နေမှာပေါ့"
သူမရဲ့အမေးကို..သူကလေးတစ်ယောက်လိုခေါင်းငြိမ့်ပြတော့..ချက်ချင်း..ရေသွားယူပြီးလာတိုက်တယ်..
"ဖူးလေးရော့.တစ်ခုခုဖြစ်သေးလား"
"မဖြစ်ပါဘူး..မမငုဝါလာခေါ်တော့အစောင့်တွေသိပ်မရှိဘူးလေး"
"အားကျစ်..ကျစ်"
"ရှင့်အရမ်းနာနေလား"
"နည်းနည်းပါ..ဒါနဲ့ဟိုကောင်မလေးတွေရော့"
"မမငုဝါတို့ပဲ..ရွာပြန်ပို့ပေးလိုက်တယ်"
"ကိုကိုကို့.မုန်းသေးလား"
"ကျွန်မရှင့်ကိုမမုန်းတော့ပါဘူး..မမငုဝါပြောပြလိုအားလုံးသိပြီးပြီး"
"တော်သေးတာပေါ့"
သူတို့နှစ်ယောက်စကားပြောနေတုန်း..ဆရာဝန်နဲ့တိမ်ယံ..တပည့်တွေရောက်လာပါတယ်။
"လူနာကသတိရပြီးပေါ့..ရမှာပဲမရရင်ချစ်တေးသံ..ချစ်တေးသံနဲ့ခေါ်နေတာနားတောင်ငြီးတယ်"
ဆရာဝန်ရဲ့.ရယ်ပြီးပြောသံကြောင့်..ဖူးဖူးဝမ်းနည်းသွားတယ်။ဟုတ်တာပေါ့လေး..သူရဲ့အနာဂတ်သတို့သမီးလောင်းကိုပဲတမ်းတမှာပေါ့..ငါကသူရဲ့ဟန်ဆောင်ဇနီးပဲကို့..စိတ်မကောင်းမဖြစ်ပါနဲ့..ဖူးဖူးရာ.အခြေနေတွေကောင်းရင်.းရင်..သူကိုပြောပြီးစံအိမ်ပဲပြန်တော့မယ်..ဘိုးဘိုးကြီးကိုလည်း..သတိရတယ်..နောက်ပြီးဘိုးဘိုးကြီးအနားမှာပဲနေတော့မယ်..တွေးမိပြီး.သူမ.သက်ပြင်းချကာ..ခေါင်းမော့ပြီး..သူကိုကြည့်လိုက်တော့..အကဲခတ်သလို့ကြည့်နေတယ်။
ဖူးဖူး..တိမ်ယံအတွက်ဆန်ပြုတ်ပြုတ်နေတုန်း..မမငုဝါဝင်လာတယ်။
"ဖူးလေး..ပင်ပန်းနေပြီးလား"
"မပင်ပန်းပါဘူး မမ"
"ကြည်ပါအုံး.ဖူးလေး..ပိန်သွားတယ်..တိမ်ယံကိုညဘက်စောင့်ပေးရလို့လေး"
"မပိန်ပါဘူး..မမရဲ့ဖူးဖူးအစားနည်းလို့ပါ"
"အစားများစား..ဖူးလေးရဲ့.မျက်နှာလေးကမကောင်းပါလား..ဘာဖြစ်လိုလဲ..ဖူးလေး..နေရော့ကောင်းရဲ့လား"
"ကောင်းပါတယ်မမ..ဒီစံအိမ်ကြီးကအကျယ်ကြီးပဲနော်..ဘယ်သူပိုင်တာလဲဟင်"
"ဒီစံအိမ်ကို.တိမ်ယံပိုင်တာ..မမတို့ကသူရဲ့တပည့်တွေပါ.."
"မမတို့..ကိုတိမ်ယံနဲ့ဘယ်လိုတွေ့ကြတာလဲဟင်"
ပြောရရင်ငယ်ငယ်ကတည်းကပေါ့..အဲဒီတုန်းက.တိမ်ယံက....အတိတ်ပုံရိပ်တစ်ချို့ပေါ်လာတယ်။
.
"သူကဘယ်သူလဲ.."
"အာဏာအပြည့်နဲ့.ပြောနေတဲ့လေသံကြောင့်..တိမ်ယံလန့်သွားပါတယ်။
"သူကကျွန်တော်ရဲ့..တူလေးပါသခင်ကြီး"
"ဘာကြောင့်ဂိုဏ်းကိုခေါ်လာရတာလဲ"
"ကျွန်တော်..သူကိုဒီဂိုဏ်းရဲ့အဖွဲဝင်ဖြစ်စေချင်လို့ပါ"
"မင်း.တူကငယ်လွန်တဲ့"
"အသက်က၁၃နှစ်ပါဗျာ..ငယ်ပေမဲ့.ဂိုဏ်းသားတစ်ယောက်ရဲ့အရည်အချင်းရှိပါတယ်"
"အမွန်းတင်လှချည်းလား..စမ်းကြည့်တာပေါ့ကွာ..ငရဲ.."
"ရှိပါတယ်..သခင်ကြီး"
"အဲဒီကလေးနဲ့မင်းဖိုက်ပါ..အလျော့မပေးရဘူး"
"ဟုတ်ကဲ့သခင်ကြီး"
ဂိုဏ်းသားတွေအကုန်..စိတ်ဝင်စားကြပါတယ်..၁၃နှစျကောငျလေးနဲ့အသကျ၂၀ရှိတဲ့လူငယျရဲ့တိုကျပှဲကွောငျ့ပါ။ကိုယျလုံးကိုယျပေါကျလညျးအရမျးကှာပါတဲ့..တိမ်ယံက.သိပ်မထွားပါဘူး..ဟိုဘက်ငရဲကတော့..သန်မာကြံ့ခိုင်ပါတယ်။
တိမ်ယံ..နဲ့ငရဲရဲ့တိုက်ပွဲကထင်တာပိုပြင်ထန်းပါတယ်..အသက်ငယ်ပေးမဲ့အစွမ်းမသေးတဲ့တိမ်ယံကြောင့်..ငရဲအပြင်းအထန်တိုက်ခိုက်ရပါတယ်။.
"ခွပ်..ဖြောင်း..ဒုန်းး.."
ငရဲ..ဖြတ်ကန်မှုကို..တိမ်ယံက..လှပစွာရှောင်ပြီး..ငရဲရဲ့ရင်ဘက်ကိုအားပြင်းနဲ့ကန်လိုက်တော့..ပွဲပြီးသွားပါတယ်။
ငရဲကရှုံးနိမ့်သွားသောကြောင့်..ဂိုဏ်းချုပ်အပါအဝင်အကုန်လုံးကအံ့အားသင့်လျက်ပါ။
"မင်းအစွမ်းကမသေးပါဘူး..ငုဝါ"
"အမိန့်ရှိ..သခင်ကြီး..အဲဒီကောင်လေးကို..မင်းရဲ့အခန်းဘေးကအခန်းမှာထားလိုက်"
"ဟုတ်ကဲ့သခင်ကြီး"
အကုနျလူခှဲကွလုပျစရာရှိတာလုပျကွ.ပြောပြီးလူစုခွဲပါတယ်။
တိမ်ယံအတွက်..ညအမှောင်ဟာအလွန်ကြောက်ဖို့ကောင်းပါတယ်ဘာလိုလဲဆိုတော့..ငရဲကမကျေနပ်တော့..သူလူတွေခေါ်ပြီး..တိမ်ယံကို..ဝိုင်းထိုးကြလို့ပါ။
ဟေ့ကောင်..မင်းကြောင့်ဂိုဏ်းချုပ်ငါကိုအထင်သေးသွားပြီးအဲဒီကောင်ကို..ဝိုင်းသမကြ.ပြောလည်းပြော..တိမ်ယံကိုထိုးကြိတ်ကန်ကြတာ.တိမ်ယံ.တစ်ကိုယ်လုံးသွေးတွေချည်းပါပဲ။
မလုပ်ကြပါနဲ့..ကိုငရဲရဲ့.တော်ကြပါတော့..သူသေတော့မယ်..ငုဝါ.အော်ငိုပြီးပြောတော့မှာ
ဟေ့ကောင်..တိမ်ယံ..နောက်ဆိုရင်မင်းသေမယ်..ပြောပြီးထွက်သွားကြပါသည်။
"နင်အဆင်ပြေရဲ့လား..သွေးတွေအရမ်းထွက်နေတဲ့.."
"ပြေတယ်"
ငုဝါ..အံ့အားသင့်တယ်သွားတယ်..ထိုးခံရလိုမျက်လုံးနှစ်လုံးကမဖွင့်နိုင်..ပါးစပ်ကလည်းသွေးတွေနည်းတာမဟုတ်..တိမ်ယံဆိုတဲ့..သူကငုဝါအတွက်အထူးအဆန်းဆုံးလူသား..တစ်ယောက်ပါ။
နှစ်တွေလတွေပြောင်းပြီး..အရွယ်ရောက်တော့..တိမ်ယံက.ဧကရာဇ်ဂိုဏ်းအတွက်အားကိုးရတဲ့လူတစ်ယောက်ဖြစ်လာပါတယ်။..ငရဲကိုလည်း..သူငရဲပို့နိုင်ခဲ့တဲ့..မကောင်းတဲ့အလုပ်ဆိုတာ.သူ.မသိခဲ့ဘူးဘာအလုပ်ပဲခိုင်းခိုင်းအောင်မြင်အောင်လုပ်ခဲ့တယ်။မကောင်းဘူးလိုသူသိတဲ့အချိန်က..ကလေးတွေကိုသူဂိုဏ်သားတစ်ယောက်ဒေါသတကြီးသတ်ပစ်တဲ့အချိန်ပဲ..သူအလုပ်ကလူကုန်ကူး..မူးယစ်ဆေးရောင်း..မကောင်းတဲ့အလုပ်မှန်းသိတဲ့အချိန်..သူချက်ချင်းရပ်ပစ်ပြီး..လူဆိုးခေါင်းဆောင်တွေကိုအခကြေး.ယူပြီးသတ်ပေးတဲ့လူသတ်သမားဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။သူရဲ့ငယ်သူငယ်ချင်းဖြစ်တဲ့..ငုဝါကိုလည်းအဲဒီလောကနဲ့ဆှဲထုတျခဲ့တယျ။
.ငုဝါ..စကားပြောရင်နဲ့..ချိုးတူးနံရတယ်..ဖူလေး.."
"ဟာ..ဆန်ပြုတ်တူးကုန်ပြီး..မမငုဝါ"
"အယ်..စကားကောင်းနေတာနဲ့တူးကုန်ပြီး.."
"မမလေး..ဆရာကဗိုက်ဆာပြီးတဲ့"
လာပြောတဲ့ကောင်လေးကြောင့်..ဖူးဖူးမျက်နှာလေးမဲ့မိတယ်။
"ဖူးလေး..စိတ်မညစ်နဲ့ရေနွေးပြန်ထည့်..ဖူးလေးပဲသွားတိုက်လိုက်..မမငုဝါအတင်းသွားခိုင်းလို့သူအခန်းကိုလာခဲ့လိုက်ပါတယ်။
"ရှင်အတွက်ဆန်ပြုတ်"
ဆန်ပြုတ်ထားပြီး..ပြေးဖို့ကြံနေတဲ့သူမ.ကို..သူလက်လှမ်းဆွဲထားလိုက်တယ်။
"ရှင်..ကျွန်မကိုဘာလိုဆွဲထားတာလဲ"
"ဘယ်ပြေးမလို့လဲ..ခွံပေးလေး"
"ဟမ်..ရှင်မှာလက်ပါတာပဲ..ကိုယ်ဘာသာသောက်"
"ကိုကို..လက်မောင်းသေနတ်ထိထားတဲ့လေး"
"ရှင်နော်..ဘာကိုကိုလည်း"
"ကဲ့ပါဒေါသမထွက်နဲ့လာ..ခွံ."
ကလေးဆိုးကြီးလို..ခွံခိုင်းနေတော့..ဖူးဖူး.မျက်စောင်းတစ်ချက်ထိုးကာ.နှုတ်ခမ်းစူပြီး.သူကိုဆန်ပြုတ်ခွံလိုက်တယ်။
"ဟာ.ဆန်ပြုတ်က..ချိုးတူးနံကြီး..အဲဒါဘာဆန်ပြုတ်လဲ"
"ချိုးမဲဆန်ပြုတ်"
"ဟမ်..တစ်ခါမှမကြားဖူးဘူး"
"အခုကြားဖူးပြီးမဟုတ်လား..သောက်စရာရှိတာသောက်"
"ပြန်ကြောက်နေရပါလား..ဖူးလေး..မြည်းကြည့်မလား.ဆန်ပြုတ်အရသာ"
."မြည်းပြီးပြီး..မဆိုစလောကျတူးတာကလှဲပြီးအရသာရှိတယ်"
"ဖူးလေး..လက်ရာလား"
"ဟုတ်တယ်.."
"အဲဒါကြောင့်ကောင်းနေတာ"
သူမ.ခွံတာကို.သူအကုန်သောက်ရှာပါတယ်..ပါးစပ်က..ဆန်ပြုတ်ပေနေတာကို့..သူမသေချာသုတ်ပေးတော့..သူကရုတ်တရက်နဖူးလေးကိုနမ်းလိုက်တော့
"ရှင်..အသားယူပြန်ပြီး.ဒီလောက်ဖြစ်နေတာတောင်အသားယူတုန်း..ရှင်ရဲ့အနာဂတ်သတို့သမီးလောင်းကိုအားနာ..အုံး..လူယုတ်မာကြီးပြောပြီး..ကောင်းနေတဲ့သူလက်တစ်ဖက်ကို..သူမကိုက်ပစ်လိုက်တော့..
"အားးနာတယ်ခွေးမလေးရဲ့"
"နာရင်သေလိုက်..နောက်တစ်ခါနမ်းကြည့်..ရှင်ပါးစပ်ကို..သံပူလောင်းထည့်မယ်"
"ဟာ..ရက်စက်လှချည်းလား"
"အဟွန့်"
နှုတ်ခမ်းဆူပြီး..ရပ်နေတဲ့သူမလေးကို..လှမ်းဆွဲတော့..သူရင်ခွင်ထဲကျလာတယ်။
"ရှင်..ဘာလုပ်တာ.."စကားမဆုံးခင်..သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းပစ်တော့..သူမအကြောက်အလန့်ရုန့်းပြီး..ထုတာတောင်..သူ..မရပ်တန့်နိုင်ခဲ့ပါ..နမ်းနေချိန်.
"ဆရာ..ကျွန်တော်..အယ်ဘာမှမဟုတ်တော့ဘူး.ပြောပြီးထိုလူပြန်ပြေးတာတန်းနေတာပဲ။
"ရှင့်ကြောင့်..လူယုတ်မာကြီး..ဒီလောက်ဒဏ်ရာရတာတောင်..နှာဘူးထတုန်း..ပြောပြီးသူရဲ့ရင်ဘက်ကို.သူမ.ထုရိုက်ပစ်တော့
"အရမ်းမထုပါနဲ့..ဒီလက်နုနုလေးနာသွားအုံးမယ်..ပြောပြီးသူ..ကသူမရဲ့လက်ကိုတယုတယကိုင်ပြီး..ကြည့်နေတော့...သူမ.ရှက်ရွံစွာရုန်းပြီး..အခန်းပြင်ထွက်ခဲ့တယ်။
ဆက်ရန်ဗျာ
စာရေးသူ သွေးမိန့်