ရွှေမင်းသမီးလေးရဲ့ချစ်တေးသံ
တိမ်ယံ..သူမလေးကိုရှာတာ..ပျာယာခတ်နေတာပဲ..ချစ်တေးသံလေးရေ..ကိုကိုတောင်ပန်းပါတယ်ကွာ..ချစ်တေးသံကို..ကိုကိုမမှတ်မိလို့..မျက်ဝန်းလေးတွေကဆင်မှန်း..ကိုကိုသိပါတယ်ကွာ..ကိုကိုဆီပြန်လာခဲ့ပေးပါနော်...ကိုကိုပျော်ရွှင်အောင်ထားမှာပါ။
"တီးး..တီးး"
"ဟဲလို...ပြောကျုပ်မှာအချိန်မရှိဘူး"
"အော်..မင်းမှာအချိန်မရှိရင်လည်းမပြောတော့.ပါဘူး..ဒါနဲ့ကောင်မလေး..သောက်ရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတယ်ကွာ"
"ဘာ!!!"
"လန့်လိုက်တာကွာ..အော်သံက"
"ဂိုဏ်းချုပ်..သူကိုလက်ဖျားနဲ့တောင်မထိစေနဲ့..ထိတဲ့ကောင်.နောက်နေ့နေရောင်မမြင်စေရဘူး"
"ဟားး..ဟားးကျိန်လာချည်းလား..တိမ်ယံရဲ့
ကောင်းပြီး..ကောင်မလေးကို.လက်ဖျားနဲ့တောင်မထိဘူး.ဒါပေမဲ့အပေးယူရှိတယ်..မင်းငါဂိုဏ်းမှာအလုပ်ပြန်လုပ်ရမယ်"
"ကျုပ်အဲဒီအလုပ်တွေမလုပ်ချင်လို့..တစ်ကိုယ်တည်းနေနေတာ..ကျုပ်ရဲ့ဘဝကိုမကောင်းမှုတွေနဲ့ပြန်မနှစ်ချင်ဘူး"
"ဒါဆိုရင်တော့.မင်းရဲ့ကောင်မလေး..."
"ဂိုဏ်းချုပ်သူကိုဘာမှမလုပ်ရဘူးနော်..တိမ်ယံစိုးရိမ်စွာလှမ်းတားမိတယ်။
"ဟာ..ငါတောင်စကားမဆုံးသေးဘူး..မင်းကအပြောတောင်မခံပါလား..ငါမင်းကိုစကားတစ်ခါပဲပြောမယ်..ငါဂိုဏ်းမှာအလုပ်ပြန်လုပ်မှာလား..ဒါမှမဟုတ်ကောင်မလေးကို..လေလံတငျရမှာလား"
"တော်..ကျုပ်မကြားချင်ဘူး..ဂိုဏ်းချုပ်ဆီမှာအလုပ်ပြန်လုပ်မယ်"
"Ok. .အဲဒီအဖြေပဲလိုချင်တာ..မနက်ဖြန်.ဧကရာဇ်ဂိုဏ်းကို..မင်းလာခဲ့..ပြောပြီး..ဖုန်းချတော့..တိမ်ယံ..ဖူးဖူးအတွက်အရမ်းစိုးရိမ်သွားပါတယ်။
ဖူးဖူး..သတိရတော့..အိစက်နေသောမွေ့ယာထက်ကိုရောက်ရှိသောကြောင့်..အလန့်တကြား.
ကိုယ်ကိုပြန်စစ်ဆေးမိတယ်..ဘာတစ်ခုမှမဖြစ်ခဲ့ဘူးလိုခံစားရတာကြောင့်..စိတ်အေးပြီး..သက်ပြင်းချမိတယ်။
"ငါဘယ်နေရာရောက်နေတာပါလ်ိမ့်..ကိုတိမ်ယံများ..ပြန်ခေါ်လာတာလား..မဖြစ်နိုင်တာ..သူအိပ်ယာကဒီလိုမျိုးမဟုတ်ဘူးလေး
"နိုးပြီးလား..မမလေး"
"ကျွန်မဘယ်ကိုရောက်နေတာလဲဟင်"
"အရမ်းမလန့်ပါနဲ့မမလေး..ဒါကဧကရာဇ်စံအိမ်ပါ"
"ရှင်!!. ကျွန်မကိုဘာကြောင့်..ဖမ်းလာရတာလဲ."
"မမလေး..မေးခှနျးအရမျးမမေးပါနဲ့တစျကိုယျရညျသနျ့ရှငျးရလေုပျပွီး..အောက်ဆင်းခဲ့ပါ..ဂိုဏ်းချုပ်မနက်စာစားဖို့စောင့်နေတယ်"
"ဟမ်..မိုးတောင်လန့်နေပြီး..ကျွန်မ..ည၇နာရီးလောက်..ဟိုနေရာမှာငိုတာလေး..ဘယ်လိုလုပ်ပြီး..ဒီလိုဖြစ်ရတာလဲ"
ကောင်မလေး.ကသူမ.မေးတာမဖြေပဲ...ရေနွေးစပ်ပြီး.ပြန်အောက်ဆင်းသွားပါတယ်။သူမလည်း..အောက်ထပ်ကဘယ်သူလဲဆိုတာသိချင်တဲ့အတွက်အမြန်..တစ်ကိုယ်ရည်သန့်ရှင်းရေလုပ်ပြီး..အောက်ဆင်းခဲ့ပါတယ်။
"အော်..လာလေး..မနက်စာမင်းဘာကြိုက်တတ်လဲတော့မသိဘူး..ပေါင်မုန့်နဲ့.ကော်ဖီဖျော်ထားတဲ့.လာထိုင်ပြီးသောက်"
သူမကို..မြင်ပြီးစကားစပြောလာတ ဲ့လူကို..အကဲခတ်မိတယ်.အသက်က၅၀နီပါးရှိမယ်ထင်တယ်..ရုပ်ရည်ကကြောက်စရာကြီး.နှုတ်ခမ်းမွှေးတွေကလည်းအထူကြီး..လူမိုက်ရုပ်ကြီး..အကြည့်ကလည်းစူးရှနေရော့..အသားရောင်ကဖြူလိုတော်သေးတယ်..မဲနေရင့်တော့..သရဲကသူကိုအဖေလိုခေါ်ရမယ်ထင်တယ်။
"မိန်ကလေး.ဘာတွေးတွေနေတာလဲ..ဉီလေးမျက်နှာကအရမ်းချောလို့ကြည့်နေတာလား"
သူမ..မျက်လွှာလေးချပစ်မိပါတယ်.အမှန်တကယ်သူမအကဲခတ်နေတာပါ..အရမ်းချောလိုကြည့်တယ်ထင်နေသေးတဲ့..ဒီလောက်ရုပ်ဆိုးတာကိုတွေးမိပြီး..နှုတ်ခမ်းလှလှလေးကိုမဲ့မိသွားတော့
"ဟေ့.ဘာမဲ့တာလေး.စိတ်ထဲကနေ..ဉီလေးအကြာင်းကိုအတင်းတုပ်နေတာလား"
"ဟမ်!!မဟုတ်ပါဘူး..ကျွန်မဘယ်လိုလုပ်ဒီကိုရောက်နေတာလဲ.တွေးနေလို့ပါ"
"ဖမ်းခေါ်လားတာ..ဉီလေးတပည့်တွေက.."
"ဘာကြောင့်ဖမ်းထားတာလဲ..ကျွန်မ..ဉီလေးကိုမသိဘူး"
"မင်းယောကျာ်းကို..ဂိုဏ်းထဲပြန်ခေါ်ချင်လို့"
."ကျွန်မမှာ..ယောကျာ်းမ.ရှိ...ငြင်းမယ်ကြံတုန်းရှိသေးတယ်
်"မိန်းမ..ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ..ကိုကိုစိတ်ပူနေ..တာပြောပြီး..ဖူးဖူး..ကိုယ်လေးကိုရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းသူကတော့..တိမ်ယံပါ"
"သူမ..အတင်းရုန်းပြီးငြင်းမယ်ပြင်တော့..ခင်ဗျာရုန်းမယ်မကြံ.နဲ့.ဒီကလူတွေကမိန်းမချောဆိုရင်သိပ်ကြိုက်တာနော်..ဘဝပျက်သွားချင်လား..မပျက်ချင်ရင်..ကျုပ်ရဲ့မိန်းမအဖြစ်ဟန်ဆောင်ရမယ်". .တိုးတိုးလေ ပြောတော့..သူမ.မကျေမနပ်နဲ့သူကိုကြည့်ပစ်ပြီး..ရုန်းနေတာရပ်သွားပါတယ်။
"တိမ်ယံ..ရောက်တာမြန်လာချည်းလား..ငါနဲ့အပေးအယူကဘယ်လိုလဲ"
"ကျုပ်သဘောတူတယ်..ဂိုဏ်းချုပ်"
"ဘယ်လောက်ပဲခေါ်ခေါ်ငြင်းနေတဲ့..မင်းက..မင်းရဲ့မိန်းမကို.ခဏဖမ်းကြည့်တာနဲ့..ချက်ချင်းငါလက်အောက်ပြန်ဝင်လာတဲ့ဆိုတည်းက..မင်းရဲ့မိန်းမကိုဘယ်လောက်ချစ်ကြောင်းငါသိလိုက်ပြီး..ကောင်ပြီး.ဒီစံအိမ်ရဲ့အခန်းတစ်ခုမှာနေပါ..ထွက်ပြေးမယ်မကြံနဲ့..အလုပ်ရှိရင်လည်းကျေပွန်အောင်လုပ်ပါ..အခုတော့မနက်စာစားကြတာပေါ့"
တိမ်ယံတို့အတွဲအပါအဝင်..ဂိုဏ်းရဲ့အရေးပါသူတွေလည်း..ထိုင်ပြီးမနက်စာစားကြပါတယ်။
"ရှင်ကြောင့်..ကျွန်မဖမ်းခံရပြန်ပြီး..လူသတ်သမားရဲ့"
"ကျုပ်အခုလိုဖြစ်တာ..စိတ်မကောင်းပါဘူး..ခငျဗြားရဲ့ဆှဲကြိုးလား"
"ဟုတ်တယ်..ရှင်လည်ပင်းညစ်လိုရုန်းရင်ပြုတ်သွားတာနေမယ်..ပေးကျွန်မမိဘတွေနဲ့ရဲ့နောက်ဆုံး".လက်ဆောင်ပြောပြီး..ဆှဲကြိုးလေးကိုတယုတရယူပြီး..သူမရဲ့လည်တိုင်မှာဝတ်ဆင်မယ်ပြင်တော့
"ကျုပ်ဝတ်ပေးမယ်..ခင်ဗျာရဲ့ဆံပင်တွေကိုဖယ်လိုက်"
သူမလည်းရှည်လျားတဲ့ဆံပင်ပျော့ပျော့လေးကို..လက်နုနုလေးနဲ့ဖယ်ပေးတော့..လည်တိုင်သွယ်သွယ်လေးက.အသဲယားဖွယ်ပျေါလာတယျ
တိမ်ယံလည်း..ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစွာ..ဆှဲကွိုးလေးကို..ဝတ်ဆင်ပြီး..စိတ်မထိန်းနိုင်စွာ..လညျတိုငျလေးကိုနမျးရှိုကျမိပါတော့တယျ။
"ဟင်..ရှင်..ရှင်လွှတ်..ကျွန်မကိုမနမ်းနဲ့..မနမ်းနဲ့"
သူမရဲ့ကြောက်လန့်တကြားရုန်းမှုကြောင့်..သူပြုံးပြီး..သူမရဲ့လည်တိုင်လေးကိုနမ်းနေရာကနေ..ပါးလေးကိုတစ်ချက်နမ်းပြီး..ကိုယ်ချင်းခွာလိုက်တယ်။
"လူယုတ်မကြီး..လူသတ်သမားကြီး..ကျွန်မကိုဘာလိုနမ်းရတာလဲ..ရှင်လသားအရွယ်ဇနီးလေးရဲ့မျက်နှာကိုမှမထောက်.ပြောရင်..သူနမ်းထားတဲ့နေရာတွေကို.လက်နဲ့အကြိမ်ဖန်ပွတ်သုတ်နေတော့
"ခင်ဗျား..သုတ်တာမရပ်ရင်.ကျုပ်ဆက်နမ်းရလိမ့်မယ်"
"ဘာဖြစ်လဲ..သုတ်တာ.ရှင်နမ်းထားတဲ့နေရာတွေကို..ကျွန်မရွံ့တယ်..လူသတ်သမားကြီးရဲ့ပြောတော့..တိမ်ယံ..ဒေါသထွက်စွာ.သူမလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုဖိကပ်နမ်းပစ်လိုက်တယ်။
"အွန့်..အင့့်...အင်းး"
သူမ..ကြောက်လန့်စွာသူရဲ့ရင်ဘက်ကြီးကိုထုနေရင်းရုန်းတော့..သူရဲ့ဗလကိုမှအာမနားသူမရဲ့ကိုယ်လုံးသေးသေးလေးကို.တအားဖက်ထားတယ်..ရုန်းရင်နဲ့ဘေးကခုတင်ပေါ်နှစ်ယောက်သားအထွေးလိုက်လှဲကျသွားတယ်။
တိမ်ယံ..သူမကိုနမ်းနေရင်နဲ့ရပ်လိုမရအောင်ဖြစ်လာတဲ့သူစိတ်ကိုအမြန်ထိန်းချုပ်ရတယ်..ချစ်တေးသံကသူမဆိုတာသိပြီးနောက်..သူရဲ့အချစ်တွေကိုမထိန်းချုပ်ထားနိုင်တော့ပါ။
တိမ်ယံ..အနမ်းတွေကိုရပ်ပြီး.အောက်ကနေရုန်းကန်နေတဲ့..သူမရဲ့မျက်နှာလေးကိုမြတ်နိုးစွာကြည့်ပြီး.သူရဲ့ကိုယ်နဲ့အတင်းဖိထားတော့..ရုန်းနေတာရပ်သွားပြီး..ရန်တွေသံလေးက..တေးဂီတသံလေးသဖွယ်ပေါ်လာပါတယ်။
"လူယုတ်မကြီး..ကျွန်မနာနေပြီး..အပေါ်ကနေအမြန်ဖယ်..ကျွန်မအရိုးကျိုးတော့မယ်..လူသတ်သမားကြီး..ကျားကိုးကောင်စားလို့မကုန်တဲ့..ကိုယ်ကြီးနဲ့..လူကိုတက်ဖိထားတာ..အီးးဟီးး
ကျွန်မအသက်ထွက်ချင်လာပြီး"
"ခင်ဗျား..ကျုပ်ကိုရွံတယ်ပြောအုံးမလား"
"ရှင်ကရွဲံစရာကောင်းအောင်လုပ်တာကို..လူဘီလူကြီးရဲ့..ဖယ်အခုချက်ချင်း..ကျွန်မကိုယ်ပေါ်ကနေ..သူမငိုရင်ပြောတော့..သူက..သူမရဲ့မျက်ရည်လေးတွေကို.သူရဲ့ပါးနဲ့သုတ်ပစ်ပြီး.သူမအပေါ်ကနေဖယ်ပေးလိုက်တယ်။
ဖူးဖူး.လွှတ်ပြီးဆိုတာနဲ့အရင်ဆုံး..သူကိုခေါင်းအုံးနဲ့ထုရိုက်ပြီးကျိန်ဆဲပါတယ်။
"အကျင်းမကောင်းတဲ့လူကြီး..ခလုတ်များများတိုက်ပြီးချော်လှဲပါစေ..ရှင်ရဲ့သတိုသမီးလောင်းလေးကိုရှာမတွေ့ပါစေနဲ့..ကျွန်မကိုနမ်းတဲ့ရှင်ရဲ့နှာခေါင်းကြီးမှိုတက်ပါစေ..ရှင်ပါးစပ်ကြီးလည်းရွဲစောင်းပါစေ.."
"ဟေ့..ဟေ့..ကျုပ်ကိုရိုက်နေတဲ့ရပ်နော်..မရပ်ရင်ပြန်နမ်းမှာ..အခုနာကထကျပိုဆိုးမယျနျော်"
သူမ..ရိုက်နေတာရပ်သွားပြီးခုတင်ပေါ်အမြန်ပြေးဆင်းပြီး.သူကိုလူယုတ်မအကြီးစားကြီးလို့ပြောပြီးရေချိုးခန်းထဲပြေးဝင်သွားပါတယ်။
တိမ်ယံ..ကတော့သူမလေးကိုသဘောကျပြီးရယ်နေမိပါတယ်..ချစ်တေးသံလေးက..ကိုကိုရဲ့အပိုင်ပဲ.ဘယ်သူကိုမှမပေးနိုင်ဘူးတွေးပြီး..ဂိုဏ်းချုပ်နဲ့ဆွေနွေးရန်အောင်ဆင်းခဲ့ပါတယ်။
မာယာချို..ရဲ့မျက်နှာကြီးဘယ်လောက်ပဲချောချောဒေါသထွက်ရင်တော်ကြောက်ဖို့ကောင်းလှပါတဲ့..သူမ.အရှေ့မှရပ်နေတဲ့လူ..သုံးယောက်ကို.ဓားယူပြီးခေါင်းကို..ဖြတ်ပစ်လိုက်တယ်။သွေးတွေကသူမတစ်ကိုယ်လုံးကိုလွမ်းမိုးသွားပါတယ်..ဘေးနားကလူတွေကလည်းသွေးတွေပေကုန်ပါတယ်..မွေပျေါမှကနြတေဲ့ခေါငျးသုံခေါငျးကမကျြလုံးပွူးစှာရှိလကျြပါ.ဒီမြင်ကွင်းကိုကြည့်ပြီး..မိန်ကလေးတစ်ယောက်အနေဖြစ်ကြောက်သင့်တာပေါ့..အခန့်မသင့်ရင်မေ့ပါလှဲရမှာပေါ့..သူမကတော့ဆန့်ကျင်ဘက်ပါ..မကြောက်တဲ့အပြင်ခေါင်းပါဖြတ်ရဲတဲ့သူမရဲ့ရဲရင့်မှုကကြောက်စရာပါ။
"ဒီမြင်ကွင်းကိုကြည့်ထား..တိမ်ယံရဲ့တည်နေရာကိုသေချာမသိပဲပြောရင်အခုလို..အဖြစ်မျိုးကြုံမယ်..ဟိုမိန်းကလေးကိုလည်းတွေ့အောင်ရှာပါ..ဒီညလုပ်ရှားမယ်..လူကုန်ကူးမှုကိုငါဉီးဆောင်မယ်..ဧကရာဇ်ဂိုဏ်းထက်ငါတို့လက်ဉီးမှုရအောင်လုပ်ရမယ်..အဆင်သင့်ပြင်ထားပြောပြီး..သူမအရင်ထွက်သွားပါတယ်။
"ငါတို့..သခင်မတော့..အရမ်းဒေါသထွက်နေပြီး.သတိထားနေကြဟေ့..အလုပ်ကိုလည်းသေချာလုပ်ကြ..ဂိုဏ်းချုပ်ကြီးထက်ပိုကြမ်းတယ်..ငါတို့သခင်မက..ဒီညအလုပ်တော့အောင်မြင်မှာသေချာတယ်..သခင်မ.ပါလို့။"
"ကဲ့စကားတွေများမနေနဲ့လုပ်စရာရှိတာလုပ်ရအောင်". .လူတစ်ယောက်ပြောတော့..အကုန်လူစုကွဲကုန်ပါတယ်။
ပန်းမျက်ခြယ်ရံစံအိမ်ကြီးကတော့..ဝမ်းနည်းမှုတွေနဲ့ပြည့်နက်နေပါတယ်။အိပ်ယာထက်မှာလှဲနေတဲ့အဘိုးအိုကြီး.ရဲ့မျက်နှာမှာမျက်ရည်တွေကျလျက်ပါ။
"သခင်ကြီး..ဆန်ပြုတ်သောက်ရအောင်"
"မြေးမလေး..သတင်းဘာကြားလဲ"
"ဘာမှမကြားသေးပါဘူး..သခင်ကြီးရှင့်..မြေးမလေးက..ဘေးကင်းကင်းရှိနေမှာ..သခင်ကြီးအရမ်းစိတ်မပူပါနဲ့..ကျန်းမာရေးကရုစိုက်ပါနော်"
"ငါအမှားပါ..မြေးမလေးကိုဒီစံအိမ်ကနေပိတ်လှောင်ထားမိလို့..အခုလိုဖြစ်ရတာ..ငါတော်တော့အသုံးမကျပါလား"
"သခင်ကြီး..ကိုယ်ကိုအပြစ်မတင်ပါနဲ့...ဖြစ်ချိန်တန်လိုဖြစ်တာပါ..သခင်ကြီးအမှားကြောင့်မဟုတ်ပါဘူး.ပြောပြီးအဘိုးအိုကိုသူရဲ့ဇနီးကချော့နေပါတယ်။
စာရေးသူ သွေးမိန့်