book

Index 4

🌼ဇာတ်သိမ်းပိုင်း🌼

🌼မောင်ရဲ့အကြွေပန်းကလေး🌼


"မသတ်စေချင်ရင်ပြော.....တိမ်ဘယ့်မှာလဲ....."


"ငါတို့ပြောပြရင်မင်းငါတို့ကိုလွှတ်ပေးမှာလား"


"သေချာတာပေါ့......."


"ကောင်းပြီလေ......"


ထိုလင်မယားနှစ်ယောက်လုံးပြောပြလိုက်တော့

နေဒေါသကိုဆွပေးလိုက်သလိုဖြစ်သွားသည်....


"တောက်စ်......ခင်များတို့လူမဟုတ်ဘူးပဲ......

တိမ်လေးတစ်ခုခုဖြစ်လို့ကတော့ခင်များတို့နှစ်

ယောက်လုံးကျုပ်လက်နဲ့အသေပဲ.....ပိုင်သူ

သူတို့ကိုရဲလက်ထဲအပ်လိုက်.....ငါသူမဆီကို

လိုက်သွားမယ်......."


"အင်း......သူတို့ကိုငါတာဝန်ထားလိုက်မင်းသာ

သူမဆီိကိုအချိန်မီရောက်အောင်သွား......"


"အင်း....ငါသွားပြီ......."


"ဟယ်လို.....စခန်းကလားဗျာ........."


ခဏနေတော့ရဲတွေရောက်လာပြီးလင်မယား

နှစ်ယောက်ကိုဖမ်းဆီးခေါဆောင်သွားကြသည်


"ဟားဟား.....အချောလေး.....ကိုကြီးဆီလာပါ

ဦး......."


ထိုလူကြီးကတိမ်ကိုလှမ်းခေါ်သည်.....တိမ်ကြောက်ရွံ့မှုတွေနဲ့ဘာလုပ်လိုဘာကိုင်ရမှန်းမ

သိ်......


"လာပါ....ကိုကြီးညင်သာမှာပါကွာ.....လာပါ..."


"ဟင့်အင်း.....မလာဘူး......."


"ဘာပြောတယ်.....ကောင်မ......"


ထိုလူကြီးအသံကကြောက်စရာကြီး....သူမကို

ဝါးစားတော့မည့်အတိုင်း.......


"ရှင်ကြားတဲ့အတိုင်းပဲ........"


"ငါကအချော့နည်းနဲ့ပြောလို့ရတယ်ထင်နေတာ

နင်လိုကောင်မကအကြမ်းနည်းနဲ့မှရတာ....."


တိမ်လေးကိုပြောပီးထိုလူ၏ဘောင်းဘီမှာရှိတဲ့

ခါးပတ်ကိုဆွဲဖြုတ်ပြီးတိမ်လေးဆီလာနေ၏.....

တိမ်လေးမျက်စိမျက်ဆံပြူးနဲ့.......


"ရှင်......ရှင်ဒါဘာလုပ်မလို့မလဲ........"


"နင့်ကိုဆုံးမမလို့.....လာစမ်း......"


တိမ်လေး၏ဆံပင်ကိုဆောင့်ဆွဲကါကုတင်ပေါ

ဒရွတ်တိုက်ဆွဲခေါ်ပြီး........


"ရွမ်း......."


"ရွမ်း......."


"အား......."


"ရွမ်း........"


"အား........"


ခါးပတ်ဖြင့်ရိုက်နှင်လေ၏.......တိမ်လေးခန္ဓာ

ကိုယ်အရှိုးအရာထင်းသွားသည်.........


"မှတ်ပြီလားကောင်မ.......အခုငါပြောတဲ့

အတိုင်းမလုပ်ရင်ဒီထက်ပိုနာမယ်မှတ်........"


"မလုပ်ဘူး......သေချင်သေသွားပါစေ......"


"ဘာ......အာမာနေသေးတယ်ပေါ့.....လာစမ်း"


တိမ်လေး၏ဆံပင်ကိုဆွဲကာမျက်နှာကိုထိုလူ

ဘက်သို့လှည့်စေပြီး........


"ဖြောင်း........"


"ဖြောင်း........."


"ဖြောင်း........."


သုံးလေးချက်ဆက်တိုက်ရိုက်ပစ်လိုက်ရာတိမ်

လေး၏နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းမှာသွေးစတစ်ချို့

ထွက်သွားရသည်........


"ဒီထက်ပိုပီးအသားမနာချင်ရင်ပြောတဲ့အတိုင်း

လုပ်......."


ထိုလူကသူမကိုပွေ့ချီပီးကုတင်ပေါပစ်ချလိုက်

သည်......သူမကရုန်းထွက်ဖို့ပြုလုပ်ကာထိုလူ

ကသူ၏ခါးပတ်ဖြင့်သူမလက်ကိုချည်နှောင်လိုက်

ပြီး.......


"ဖယ်စမ်း......ကျွန်မအပေါကနေဖယ်စမ်း....လူ

ယုတ်မာ........"


"ဟားဟား.....မင်းကိုသုံးဆောင်ဖို့ငါပိုက်ဆံပေး

ပြီးငှါးထားတာ.....$ပေါက်ပိတ်ထားစမ်း......."


သူမခန္ဓာကိုယ်ပေါမှာရှိတဲ့အဝတ်ကိုဆွဲဖြဲလိုက်

ပြီး........


"အ........."


အလိုမတူပဲမိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုမုဒိန်း

ကျင့်လိုက်လေသည်.......


@သွားပြီ....သူမဘဝလုံးဝကိုစုတ်ပြတ်သတ်သွားပြီိ.......လူပုံအလယ်မှာခေါင်းမဖော်ရဲလောက်အောင်ကိုပဲမသိတဲ့သူဆီမှာနင်းခြေခံရ

တဲ့သူမဘဝ........@


တွေးရင်းမျက်ရည်တွေအဆက်မပြတ်စီးဆင်း

လာရာ......ထိုစဉ်........


"ဒုန္​း........."


တံခါးကိုဆောင့်ကန်ပြီးဝင်လာသည့်လူတစ်

ယောက်......


"ဟာ....."


နေမင်းမြင်လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းသနားစရာ

ကောင်းလှသည့်သူမအဖြစ်........


"လူယုတ်မာ....ခွပ်......."


"ဖြောင်း......."


"ခွပ်......ဖြောင်း......."


သူမကိုအနိုင်ကျင့်သည်လူကိုစိတ်ရှိလက်ရှိထိုး

ကြိတ်ပြီးမှသူမဆီသို့သွားပြီးသူ့အင်္ကျီကိုချွတ်

၍သူမကိုခြုံပေးလိုက်ရာ........


"မောင်.......အဟင့်.......ချစ်......ချစ်ဘဝ......"


"မောင်သိပါပြီ.......ချစ်ဘာမှစိတ်မပူနဲ့နော်......"


KTVပိုင်ရှင်ရောက်လာပြီး........


"ဘာတွေဖြစ်ကြတာလဲ......မင်းကဘယ်သူလဲ"


"ခင်များသိစရာမလိုဘူး......ပိုင်သူ......"


"နေ.....ငါဒီမှာ......."


"ဟိုလင်မယားခင်များဆီမှာသူမကိုဘယ်လောက်နဲ့ရောင်းခဲ့လဲ......"


"သိန္​း၅၀၀........."


"ပိုင်သူ......သူကိုပေးလိုက်......"


"ဒီမှာ......သိန်း၅၀၀.....ဪ....ဒါနဲ့ဟိုလူကို

တရားစွဲဖို့ခင်များတာဝန်ယူလိုက်......."


"ဘာ.....ငါနဲဘာဆိုင်လို့လဲ........"


"Ok.....မဆိုင်ဘူးပေါ့.....ရတယ်လေ.....ခင်များ

ဆိုင်ရစရာမရှိအောင်လုပ်မှ......."


"မလုပ်နဲ့......ငါ့ဆိုင်ကိုတော့ချမ်းသာပေး.....

မင်းတို့ဘာဖြစ်ချင်တာလဲ......."


"ဟိုလူကိုတရားစွဲပြီးအမှုဖွင့်လိုက်.....မုဒိမ်းမှုနဲ့

သူမခန္ဓာကိုယ်ပေါကအညိုအမဲအကွက်တွေ

အရှိုးအရာတွေပါပေါင်းထည့်......သူထောင်ကျ

တာငါလိုချင်တယ်........"


"ကောင်းပြီ.....ကောင်လေးတွေသူကိုခေါပြီးရဲ

လက်ထဲအပ်လိုက်.......ငါကိုယ်တိုင်အမှုဖွင့်မယ်

ခေါသွားလိုက်......"


"ဟုတ်ကဲ့သခင်မကြီး......."


"ဒီကလူကြီးမင်းတွေလည်းကျွန်မကိုခွင့်ပြုပါဦး"


"ထွက်သွားလိုက်......ကြာရင်ငါလက်နဲ့သတ်မိ

လိမ့်မယ်.....ပိုင်သူ......"


"Ok.....ငါပြောလိုက်မယ်......."


သူတို့အားလုံးထွက်သွားတော့အခန်းထဲမှာသူနဲ့

သူမ.......သူမကိုကြည့်တော့အရမ်းကိုကြောက်

ရွံ့နေ၏.......


"ချစ်.......မောင့်ကိုကြည့်ဦးလေ......."


"ဟင့်အင်း......မောင်နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖို့ချစ်

မလုပ်ရဲဘူး.......ချစ်ကသူများဆီမှာနင်းခြေခံရ

တဲ့ပန်းတစ်ပွင့်ပါ.......မောင်နဲ့မသင့်တော်ပါဘူး

ချစ်ဘဝကံမကောင်းလွန်းလှတာမို့......."


"ဘာလို့မောင်နဲ့မသင့်တော်ရမှာလဲ.......ချစ်က

သူများဆီမှာနင်းခြေခံရတယ်ဆိုပေမယ့်မောင်

ကတော့ချစ်ကိုမောင်ရဲ့အဖိုးတန်တဲ့တော်ဝင်

ပန်းလို့ပဲသတ်မှတ်တယ်.......ဟိုလူယုတ်မာတွေ

ကြောင့်ချစ်ဘဝအခုလိုဖြစ်ခဲ့ပေမယ့်မောင်ကိုယ်

တိုင်ချစ်ကိုလက်ထပ်မယ်........."


"ဟင်......ချစ်ကိုလူတွေလှောင်ရီဖို့အတွက်လား

မောင်......."


"မဟုတ်ဘူး......ချစ်အဲ့လိုမတွေးပါနဲ့.......ချစ်က

အနင်းခြေခံရတဲ့ပန်းတစ်ပွင့်ဆိုပေမယ့်အဲ့ဒီပန်း

ကိုမောင်ကိုယ်တိုင်ပြုစုပြိုးထောင်ပြီးလှပတင့်

တယ်အောင်နားထင်မှာဆင်မြန်းထားမှာ......."


"ဟင်......ချစ်ကိုအဲ့လောက်တောင်ချစ်တာလား

မောင်ရဲ့နားထင်မှာဆင်မြန်းရအောင်အထိချစ်

ကအဖိုးတန်တာလားမောင်........."


"ဟုတ်တာပေါ့ချစ်ရယ်.......အခုဘာမှမတွေးနဲ့

နော်......ချစ်အနားမှာမောင်ရှိရင်ချစ်ကိုဘယ်သူ

မှလက်ဖျားနဲ့တောင်မထိစေရဘူး.......ချစ်ကို

မောင်အမြဲတမ်းကာကွယ်သွားမယ်........."


"မောင်ရယ်.........."


သူမကိုဆေးရုံခေါ်သွားပြီးနောက်တစ်နေ့သူ့အိမ်

သို့ခေါ်လာခဲ့သည်.........


"မောင်.......မောင်မိဘတွေကချစ်နဲ့မောင်ကို

သဘောတူပါ့မလား........"


"သဘောတူပါတယ်.....ချစ်စိတ်လှုပ်ရှားနေလို့ဖြစ်မှာပါ......."


"ဟုတ်ကဲ့........"


"ချစ်......မောင့်လက်ကိုကိုင်ထားနော်......"


"ဟုတ်မောင်......."


ချစ်သူနှစ်ယောက်လက်အတူကိုင်ပြီးအိမ်ထဲသို့

ဝင်လာခဲ့သည်.........


"ဒယ်ဒီနဲ့မာမီ........သားတို့ရောက်ပြီ......"


"ဟော......သားတို့ရောက်လာပြီပဲ......သမီးလေးထိုင်လေ......."


"ဟုတ်ကဲ့.......အန်ကယ်နဲ့အန်တီ........"


"သမီးလေးအကြောင်းသားပြောလို့အန်တီတို့

သိထားပါတယ်ကွယ်.......သမီးလေးဘာမှစိတ်

မပူနဲ့နော်.......အန်တီသမီးလေးကိုမြင်မြင်က

တည်းကချစ်ခဲ့တာပါ......."


"ရှင်.......ဘယ်လိုအန်တီ......."


"ဒီလိုချစ်ရဲ့.......မောင်မှာချစ်သူရှိနေတယ်လို့

ဒယ်ဒီနဲ့မာမီကိုဖွင့်ပြောလိုက်တယ်.....ပီးတော့

ချစ်ရဲ့ဓာတ်ပုံကိုပြလိုက်တယ်လေ....အဲဒါကြောင့်မာမီကမြင်မြင်ချင်းချစ်သွားတာ......."


"ဪ......ဟုတ်ကဲ့အန်တီ......ကျေးဇူးပါရှင့်"


"ရပါတယ်ကွယ်......ဒါနဲ့သားတို့မင်္ဂလာဆောင်

ဖို့ရက်သတ်မှတ်ပြီးပြီလား......."


"ဟို......သားတို့မသတ်မှတ်ရသေးဘူးမာမီ....."


"အေ့.......ဘာလို့လဲ.......စောသေးလို့လား....."


"မဟုတ်ဘူးမာမီ.......မာမီကိုသတ်မှတ်ခိုင်းမလို့

ဟဲဟဲ......."


"ဪ......ငါ့နှယ်နော်.......ဒီသားလေးတစ်

ယောက်မွေးထားပါတယ်......ပြောင်စပ်စပ်နဲ့...."


"ကဲပါ.......မိန်းမရယ်......မင်းပဲမင်္ဂလာရက်သတ်မှတ်ပေးပြီးလက်ထပ်ပေးလိုက်......."


"ဟုတ်တယ်ဒယ်ဒီ.......သားထောက်ခံတယ်...."


နောက်(၃)ရက်ကြာတော့သူနဲ့သူမတို့၏မင်္ဂလာ

လက်ထပ်ပွဲကိုအခမ်းနားဆုံးကျင်းပခဲ့သည်.....


"ချစ်......ပင်ပန်းနေပြီလား......."


"မပင်ပန်းပါဘူးမောင်ရယ်......."


"ဟုတ်ပါပြီ.....ချစ်ရေမချိုးသေးဘူးလား......"


"မချိုးသေးဘူးမောင်.......အဝတ်အစားလှဲရဦး

မယ်လေမောင်ရဲ့......."


"မောင်ကူပေးရမလား......."


"ရပါတယ် မောင်.......မောင်ရေချိုးချင်ချိုးလိုက်

လေ......ချစ်မောင်ဝတ်ဖို့အဝတ်ထုတ်ပေးထား

မယ်လေ......."


"ချစ်လိုက်တာ......မောင့်မိန်းမလေး......."


"ဟွန့်......ဘာမိန်းမလဲ......မောင်နော်ရေသွားချို

ဆိုနေ......."


"ဟုတ်ပါပြီဗျာ........"


မောင်ရေချိုးခန်းဝင်သွားတော့သူမမျက်ရည်ကျ

လာရသည်.........


"ဖေဖေနဲ့မေမေ......သမီးအိမ်ထောင်ကျသွားပြီ

မောင်ကလေသမီးကိုအရမ်းချစ်တယ်.....သမီး

ဘဝသူများလက်ထဲပေးအပ်လိုက်ရတာတောင်

သမီးကိုချစ်တဲ့အချစ်ကြောင့်မောင်လက်ထပ်ယူ

ခဲ့တယ်.......သမီးအခုအရမ်းပျော်နေသလိုဖေဖေနဲ့မေမေလည်းပျော်နေမယ်လို့ထင်ပါတယ်..."


"ဟင်.......မောင့်မိန်းမလေးမျက်ရည်ကျနေတာ

လား......ဘယ်သူငိုအောင်လုပ်လိုက်တာလဲ...."


"ချစ်မိဘတွေကိုသတိရလို့ပါမောင်......"


"မောင့်မိန်းမလေးသတိရရင်သွားတွေ့ကြရမယ်

လေ.....မငိုနဲ့တော့နော်........"


"တကယ်လား မောင်....."


"တကယ်ပေါ့.....မောင့်မိန်းမလေးကိုလိမ်စရာ

လား.....ငိုရင်မလှဘူးနော်.......မငိုနဲ့တော့နော်"


"ချစ်မလှမှန်းသိပါတယ်......"


"ဟွန့်.....ကြည့်......စိတ်ကောက်သွားပြန်ပီ....."


"ဘယ်မှာစိတ်ကောက်လို့လဲ......"


"ပြကြည့်စိတ်မကောက်တဲ့မျက်နှာလေး......"


ကိုဆွဲယူပီးအနမ်းပေးလိုက်သည်........


"မောင်နော်......အားအားရှိနမ်းဖို့ပဲသိတယ်...."


"မနမ်းရင်ဘာလုပ်ရမလဲဟင်.......မောင့်မိန်းမ

လေးသိလား......သိရင်ပြောပြပါလား......."


"မသိဘူး......"


"ဟားဟား ဟားဟား မောင့်မိန်းမလေးရှက်နေ

တာကို......ကဲပါ......အိပ်ရအောင်နော်...."


"အင်း......အိပ်ကြမယ်လေ......"


"ဒီအတိုင်းအိပ်တော့မှာလား......."


"ဒီအတိုင်းမအိပ်ရင်ဘယ်လိုအိပ်ရမလဲ....."


"ဟော့ဒီလိုလေး......အာဘွား 💏💏💏......"


"အွင့်......"


"မောင်မိန်းမလေးဘဝကိုအပိုင်သိမ်းပါရစေ...."


"မောင့်သဘောပါ......."


ထိုညတော့ကောင်းကင်မှာသာနေတဲ့လမင်းကြီး

တောင်ဝင်ပုန်းနေရမလားမသိ...........


"အကြွေပန်းဆိုသည့်အတိုင်းနွမ်းလျနေပေမယ့်

ဥယျာဉ်မှူးမောင်ပြုစုပြိုးထောင်ခဲ့စဉ်ထိုပန်းပွင့်

ဟာပွင့်ဖတ်အထပ်ထပ်နဲ့အရောင်အဆင်းလှပ

စွာနေရောင်ခြည်ကိုအံတုပြီးပွင့်လာခဲ့သူပန်းပွင့်

လေးဆိုသည့်ကျွန်မဟာမောင်ရဲ့အကြွေပန်း

လေးတစ်ပွင့်ပါ............"


ပြီးပါပြီရှင့်☺။ ။


🌼ဖတ်ရှုခဲ့သောစာဖတ်သူအားလုံးကိုကျေးဇူး

အထူးတင်လျက်🌼


✏ ဆက်လက်ကြိုးစားပါဦးမည်✏ 


                   ❆ စာရေးသူလေးမျက်ဝန်းနက်❆


rate now: