🌼မောင်ရဲ့အကြွေပန်းကလေး🌼
"ချစ်လိုက်တာကွာ......အရမ်းချစ်တယ်ချစ်ရယ်"
"ချစ်လည်းအတူတူပါပဲမောင်ရယ်........"
သူမတို့ချစ်သူနှစ်ယောက်ကတော့သာယာပျော်
ရွင်ကြည်နူးနေလျက်.....နောင်ဘယ်လိုတွေဖြစ်
လာမလဲဆိုတာသူတို့မသိ.....ထိုအဖြစ်အပျက်ကိုမြင်လိုက်တဲ့သူကိုတော့သူတို့သတိမထားမိ
ထိုသူကတော့တိမ်လေး၏အဒေါ်ဖြစ်သည်.......
"ညည်းကရည်းစာတောင်ရနေပြီပဲ....မဖြစ်ဘူး
ငါ့အစီအစဉ်တွေကိုအပျက်မခံနိုင်ဘူး....အမြန်
ဆုံးအကောင်အထည်ဖော်ရမှဖြစ်မယ်........"
ထိုနေရာမှအမြန်ဆုံးထွက်လာခဲ့သည်......ချစ်သူနှစ်ဦးကတော့ချစ်စကားတွေဖောင်ဖွဲ့နေ
လ်က္.......
"ချစ်.....ကိုယ်တို့စင်တာသွားရအောင်......"
"ဟင်.....ဘာလို့လဲမောင်......."
"လိုက်မှာလား.....မလိုက်ဘူးလား....ဒါပဲပြော
ချစ်......."
"လိုက်မယ်လေ.....မောင်......"
"Ok....ဒါဆိုသွားရအောင်......."
သူမတို့စင်တာကိုလာခဲ့သည်...အထဲရောက်
တော့Phoneရောင်းနေတဲ့ဆိုင်သို့သွား၍......
"အမ.......Samsung Phoneအမျိုးအစားထဲက
နောက်ဆုံးပေါဒီဇိုင်းလေးထုတ်ပေးပါ......"
"ဟုတ်ကဲ့လူကြီးမင်း........:"
"မောင်မှာဖုန်းရှိနေတာကိုဘာလို့အသစ်ဝယ်
တာလဲ......"
"မောင့်အတွက်ဝယ်တာမဟုတ်ဘူးချစ်......"
"ဟင်.....ဒါဆိုဘယ်သူ့အတွက်......."
"ချစ်အတွက်လေ......"
"ဟင်......ချစ်အတွက်အဲဒါတွေမလိုအပ်ပါဘူး
မောင်......"
"အရင်ကမလိုအပ်ပေမယ့်အခုလိုအပ်လာပြီလေ
ချစ်......ပီးတော့မောင်နဲ့အချိန်မရွေးပြောလို့ရ
တယ်လေ....ချစ်မှာဖုန်းရှိနေရင်......"
"ဒါလည်းဟုတ်သားပဲမောင်......."
"အမ.....ပန်းရောင်ဒီဇိုင်းလေးယူမယ်......"
"ဟုတ်ကဲ့လူကြီးမင်း......."
"ချစ်ကြိုက်ရဲ့လားမောင်ရွေးလိုက်တဲ့အရောင်ကို......"
"ကြိုက်တယ်မောင်....."
"လူကြီးမင်းမှာထားတဲ့Phoneရပါပြီရှင့်......"
"ဟုတ်ကဲ့.....ဒီမှာပါဗျာ....."
ဆိုပြီးပိုက်ဆံအိတ်ထဲကကဒ်ကိုထုတ်ပေးလိုက်
သည်......
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်လူကြီးမင်း......"
"ဟုတ်ကဲ့......"
စင်တာထဲကနေသူတို့နှစ်ယောက်ထွက်လာခဲ့
သည်......သူမကိုသူ့ကိုယ်တိုင်အိမ်ပြန်ပို့ပေးပြီး
ထိုနေရာမှထွက်လာခဲ့သည်........
"တိမ်လေး....ဘယ်တွေသွားနေတာလဲကွယ်...
ဒေါလေးလိုက်ရှာနေတာကြာပြီ....မတွေ့လို့
စိတ်ပူနေတာ......."
"ဟိုနားဒီနားပါ......ဒေါ်လေး....."
"အင်းပါ.....ဒါဆိုနားတော့လေ......"
"ဟုတ်ဒေါလေး......."
ဒေါလေးအနားကထွက်လာပြီးအိပ်ခန်းထဲသို့သူ
မဝင်လာခဲ့သည်.....လက်ထဲကအိတ်လေးကို
ချလိုက်သည်.....ပီးတော့ဤအိတ်လေးထဲက
ပန်းရောင်ဖုန်းလေးကိုယူထုတ်ကာချစ်ရသူမောင်ဆီသို့ဆက်လိုက်သည်.......
"တီ....တီ.....တီ......"
နေရောင်ဘောင်းဘီထဲဖုန်းမြည်သံကြောင့်ဖုန်း
ကိုင်လိုက်ရာသူ၏ချစ်သူဖြစ်နေ၏......
"ဟယ်လိုချစ်......"
"ဟယ်လိုမောင်........"
"ချစ်အခုဘာလုပ်နေလဲ......"
"ချစ်အခုမောင်နဲ့ဖုန်းပြောနေတာလေ....မောင်"
"ဪ....ဟိဟိ.....မောင်ကစတာပါချစ်ရဲ့......"
"ရပါတယ် မောင်....မောင်ရောဘာလုပ်နေလဲ"
"မောင်အခုမာမီဆီကိုသွားနေလို့ချစ်....နောက်
မှဖုန်းပြန်ခေါလိုက်မယ်နော်......"
"ဟုတ်မောင်......."
အဒေါ်ဖြစ်သူကသူ့အစီအစဉ်အတိုင်းဒီညသူမကို
လာခေါဖို့KTVကလူတွေကိုအကြောင်းကြား
ထားပြီးဖြစ်သည်.......
"နင့်ရဲ့ပျော်ရွင်မှုကဒီလောက်ဆိုရပြီ....သို့ပေ
မယ့်ဒီညနေရောက်ရင်တော့ဒီထက်ပိုပီးပျော်ချင်
ပျော်ရအုံးမှာ......"
ကောက်ကျစ်ယုတ်မာမှုကအတိုင်းအဆမဲ့.....
ငွေဆိုသည့်အရာကိုလိုချင်၍မည်သည့်အရာကို
ပဲရောင်းစားရရောင်းစားရ.....သူတို့၏လောဘ
တွေကြောင့်စာနာညှာတာမှုမရှိတာတောံအမှန်
"ဒေါ်လေး.....တိမ်လေးရေချိုးပြီးရင်ထမင်းပွဲပြင်
ပေးမယ်.....ခဏပဲစောင့်ပါ......"
"ရပါတယ် တိမ်လေး......"
တိမ်လေးရေမိုးချိုးပြီးပုံမှန်ဝတ်ဆင်နေသည့်
အတိုင်းမရိုးသွားပဲလှပနေသည်....သူမ၏ဖြူ
ဖွေးနူးညံ့နေသည့်အသားအရေကြောင့်ဖြစ်သည်.......
"ဒေါလေးထမင်းစားလို့ရပြီ.......တိမ်ပြင်ထားပြီး
ပြီ......"
"အေးအေး....."
အားလုံးထမင်းစားပြီးသွားသည့်အခါလင်မယား
နှစ်ယောက်ကတော့ခေါင်းချင်းပူးပြီးတစ်ခုခုကို
ကြံစည်နေ၏.......
"ကိုမင်းလွင်....ရှင့်အစီအစဉ်ကဖြစ်ပါ့မလား
လွဲချော်သွားရင်အကုန်ဒုက္ခရောက်မှာ......."
"ရပါတယ် မိန်းမ.....ငါပြောတဲ့အတိုင်းသာလုပ်
ဘာမှမဖြစ်စေရဘူး......မင်းဘက်ကသာတိမ်လေးကိုပိုင်အောင်လုပ်......"
"တိမ်လေးကိုကျွန်မတာဝန်ထား....ရှင်သာဟို
လူတွေကိုအမြန်ဆုံးလာဖို့ပြောလိုက်...မဟုတ်
ရင်ကျွန်မတို့ပိုက်ဆံမရပဲနေလိမ့်မယ်......"
"အေးပါကွာ.. ...ဒါဆိုအခုစရအောင်......"
"အင်း......."
မယားဖြစ်သူကတိမ်လေး၏အိပ်ခန်းထဲသို့ဝင်
လာပြီးမူယာမာယာများကာမျက်ရည်လေးတ
စမ်းစမ်းဖြင့်တိမ်လေးအနားသို့လာခဲ့သည်....
"သမီးတိမ်လေး......"
"ရှင်.....ဟင်......မျက်ရည်ကျနေပါလား..ဘာ
များဖြစ်လို့ပါလဲဒေါလေး......"
"သမီးဦးလေးရန်ဖြစ်လို့စခန်းရောက်နေတယ်"
"ရှင်......ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲဒေါ်လေး......"
"အဲဒါတော့ဒေါ်လေးလည်းသေချာမသိဘူး.......
အခုသူကစခန်းမှာ....အာမခံရမှထုတ်ပေးမယ်
ပြောတာပဲ......."
"ဒါဆိုဒီအတိုင်းထိုင်နေလို့မရဘူးလေဒေါ်လေး
အခုချက်ခြင်းလိုက်သွားရအောင်လေ......"
"အင်း......ဒေါ်လေးလဲအခုသွားမလို့သမီးကိုလာ
ခေါ်တာ......"
"ခဏနော်ဒေါလေး.....တိမ်လေးအဝတ်အစား
လှဲလိုက်ဦးမယ်......"
"အေးပါကွယ်......ဒေါ်လေးအခန်းအပြင်မှာစောင့်နေမယ်နော်....."
"ဟုတ်....÷"
ဒေါလေးအခန်းထဲကထွက်သွားပြီးနောက်မောင့်
ဆီသို့မက်ဆေ့ပို့ခဲ့ပြီးဒေါ်လေးနဲ့စခန်းသို့လာခဲ့
၏......
"ဒေါ်လေးအမြန်သွားရအောင်......လမ်းမှာလူ
တွေသိပ်မရှိဘူး......"
"အေးပါကွယ်.....ဒေါလေးကအသက်ကြီးနေပြီ
လေအမြန်နီးမလျှောက်နိုင်ဘူး......"
"အာ့ဆိုတိမ်လေးတွဲပေးမယ်နော်....."
"အင်း......"
လမ်းခုလတ်၌အနက်ရောင်ကားတစ်စီးသူမရှေ့
သို့ရပ်လိုက်၏.....ပြီးနောက်ထိုအနက်ရောင်
ကားပေါကလူသုံးယောက်ဆင်းလာပြီးသူမ
အနားသို့လျှောက်လာသည်........သူမလည်း
ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်အနောက်ဆုတ်လိုက်၏.....သို့ပေမယ့်ထိုသူတွေအလျှော့ပေး
မည်ပုံမပေါ်....သူမအနောက်သို့ဆုတ်လေသူမ
ဆီသိုပိုပီးဦးတည်လာလေ......သူမလက်တွေ
ကတုန်ကယင်ဖြစ်ကာမောင့်ဆီသို့ဖုန်းဆက်
လိုက်သည်.........
"ဟယ်လိုမောင်......ချစ်ကိုလာခေါ်ပါ......ဟီး...."
"ချစ်....ဘာဖြစ်လို့လဲ.....မောင့်ကိုပြောလေ....."
"ဘယ်ကမှန်းမသိတဲ့လူတွေချစ်ဆီကိုလာနေကြ
တယ်.....ချစ်ကြောက်တယ်မောင်.....အား......
မောင်......မောင်........"
ထိုလူသုံးယောက်သူမလက်ထဲမှဖုန်းကိုလုယူ
လိုက်ပြီးခြေထောက်ဖြင့်နင်းချေပစ်လိုက်လေ
သည်........
"ချစ်......ချစ်.....မောင်ခေါတာကြားရဲ့လား....."
"ယျောင့်တွေ.....ဒီကောင်မကိုခေါ်သွားကြစမ်း"
"ဟုတ်ကဲ့ဆရာ......"
ထိုလူတွေသူမအနားသို့ရောက်လာပြီးသူမကို
ဖမ်းချုပ်လိုက်ကြသည်.....သူမအတင်းရုန်းထွက်
ဖို့လုပ်တော့.......
"ဖျောက်......"
သူမ၏ဇက်ပိုးကိုအုပ်လိုက်တော့သူမမေ့မြော
သွားလေသည်.....ထိုအခါမှသူမကိုကားထဲခေါ်
သွင်းနေစဉ်သူမ၏အဒေါ်ဖြစ်သူက.....
"ဟေ့....မိုးလုံး.....ပိုက်ဆံက......"
"ခဏနေရင်ပိုက်ဆံတွေလာယူလိုက်.....ကျုပ်
သွားပြီ......."
"မောင်းတော့......."
"ဟုတ်ကဲ့ဆရာ......."
နေစိတ်တွေပျာယာခတ်နေလျက်.....အစောန
ကသူမဆီကစကားကြောင့်သူစိတ်တွေအရမ်း
ကိုပူပြင်းတောက်လောင့်နေ၏....ပိုင်သူရောက်
လာပြီးသူငယ်ချင်းဖြစ်သူကို.....
"နေ....မင့်းပြောပုံအရဆိုတိမ်လေးကိုပြန်ပေး
ဆွဲတာဖြစ်နိုင်တယ်.....မင်းဘာဆက်လုပ်မှာလဲ
နေ......"
"ငါချစ်သူကိုထိခိုက်တဲ့လူမှန်သမျှကိုခွင့်မလွှတ်
ဘူး.....ပိုင်သူ...မင်းဟိုလင်မယားနှစ်ယောက်
ကိုပြန်ပေးဆွဲလိုက်.....သူတို့ကိုမရရအောင်မေး
တိမ်လေးအခုလိုဖြစ်တာသူတို့တွေပါနိုင်ခြေရှိ
တယ်....."
"အေးပါကွာ.....ငါ့လူတွေကိုအခုပဲလှုပ်ရှားခိုင်း
လိုက်မယ်.....မင်းစိတ်အေးအေးထား....."
"မထားနိုင်ဘူး.....ငါ့ချစ်သူကိုစိတ်ပူနေတာပဲ
သိတယ်.....သူမအခုဘယ်လိုများဖြစ်နေမလဲ
မသိဘူး......ငါကွာ.....အနားမှာမရှိနေမိတာငါ့
အမှား......."
"နေ.....ငါ့လူတွေဟိုလင်မယားနှစ်ယောက်ကို
ဂိုဒေါင်တစ်ခုမှာဖမ်းချုပ်ထားတယ်....မင်းလိုက်
မှာလား......"
"လိုက်ရမှာပေါ့ကွာ......သွားမယ် ပိုင်သူ....."
ခဏနေတော့သူမသတိရလာသည်......ပြန်စဉ်း
စားကြည့်လိုက်တော့တစ်ယောက်ယောက်က
သူမ၏ဇက်ပိုးကိုအုပ်လိုက်တာကြောင့်ဖြစ်သည်
"ဟင်.......ဒါဘယ်နေရာလဲ......ငါ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ
ကအဝတ်အစားတွေကဘယ်လိုတွေကြီးလဲ...."
ထိုစဉ်မိန်းမကြီးတစ်ယောက်အခန်းထဲဝင်လာပြီး
"မင်းသတိရလာပြီလားကလေးမ......"
"ဟုတ်.....ဟုတ်ကဲ့.....ဒါနဲ့အန်တီကဘယ်သူလဲ"
"ငါဘယ်သူလဲဆိုတာမင်းသိဖို့မလိုဘူး....အခု
မင်းသိထားရမှာကမင်းအဒေါကမင်းကိုသိန်း
၅၀၀နဲ့ရောင်းလိုက်တာပဲ......."
"ဘယ်လို.....သိန်း၅၀၀.....ဟူတ်လား......"
"ဟုတ်တယ်.....မင်းအဒေါကသူပိုက်ဆံလိုတယ်
ဆိူပြီးမင်းကိုငါ့ဆီမှာသိန်း၅၀၀နဲ့ရောင်းခဲ့တယ်
အဲ့တော့မင်းသတိရလာပြီဆိုတော့အဝတ်အစားလှဲလိုက်........"
"ဘာအဝတ်အစားလဲ.....ကျွန်မအခုအိမ်ပြန်ချင်
တယ်......."
"ပြန်လို့မရဘူး......မင်းငါ့စကားကိုမနာခံရင်
မင်းအတွက်သေလမ်းပဲရှိတယ်.....ကောင်မ
လေးတွေသူ့ကိုအလှပြင်ပေးလိုက်....ပီးရင်ငါ့ဆီ
ခေါလာခဲ့......."
"ဟုတ်ကဲ့....သခင်မကြီး......"
ထိုမိန်းမကြီးထွက်သွားပြီးနောက်အခုနက
မိန်းကလေးများသူမဆီသို့လာပြီးအဝတ်အစား
တွေအတင်းချွတ်ကာအခန်းထဲခေါ်ဆောင်သွား
၏......
"နေ.....ငါတို့ရောက်ပြီ.....မင်းအဆင်သင့်ပဲလား"
"အင်း......"
သူတို့နှစ်ယောက်ဂိုဒေါင်ထဲသို့ဝင်လာပြီးကြည့်
လိုက်တော့......
"ဘယ်သူလဲ.....ငါတို့ကိုဖမ်းထားတာဘယ်သူလဲ
အခုချက်ခြင်းငါတို့ကိုလွတ်ပေး.....ပြောနေတာ
ကြားလား......."
"ဟားဟား ဟားဟား ဘာလို့လောနေတာလဲ
အေးဆေးပေါ့......ခင်များတို့ကိုမေးစရာရှိတယ်"
"ဘာမေးစရာလဲ....ငါတို့မှာဘာအဖြေမှပေးစ
ရာမရှိဘုး......."
"သေချာလား......ဘာအဖြေမှမရှိဘူးဆိုတာ"
"သေချာတယ်......."
"ယျောင့်တွေ နည်းနည်းလောက် ဆုံးမလိုက်"
"ဟုတ်ကဲ့ဘော့စ်......."
ထိုလင်မယားနှစ်ယောက်၏ခြေလက်တွေကို
ဝိုင်းရိုက်ကြ၏......
"အား......."
"အား......."
"အား......."
"ငါတို့ကိုမနှိပ်စက်နဲ့......မင်းဘာသိချင်လဲ......"
"တိမ်လေးဘယ်မှာလဲ......."
"ဘယ်ကတိမ်လေးလဲ......ငါတို့မသိဘူး......"
"ဟားဟား ခင်များတို့ရဲ့တူမလေ......မသိဘူး
ဟုတ်လား......."
"ဟုတ်တယ်.....မသိဘူး......."
"Ok.....မသိရင်သိအောင်လုပ်ပေးရမှာပေါ့....."
"ယျောင့်တွေ ထပ်ပီးခြေလက်တွေကိုရိုက်ချိုး
ပစ်လိုက်.......ပီးရင်မီးရှို့့သတ်ပစ်လိုက်......:"
ထိုအခါမှလင်မယားနှစ်ယောက်ကြောက်ရွံ့တုန်
လှုပ်လာပြီး.......
"တောင်းပန်ပါတယ် ငါတို့ကိုမသတ်ပါနဲ့......"
တစ်ဖက်မှာလည်းသူမကိုမိတ်ကပ်တွေနှုတ်ခမ်း
နီတွေဆိုးပေးSexyဆန်တဲ့အဝတ်အစားတွေကို
ဝတ်ပေးနေ၏.......
"ကဲ.....အားလုံးပြီးသွားပြီ....သခင်မကြီးဆီိသွား
ရအောင်......."
"ဟင့်အင်း မသွားဘူး......တိမ်မသွားဘူး......"
"နင်မသွားလို့မရဘူး.....နင်မသွားရင်ငါတို့အလုပ်ပြုတ်မှာ......."
"ကောင်းပြီလေ.....တိမ်လိုက်ခဲ့မယ်......"
ထိုမိန်းကလေးတွေခေါ်ဆောင်ရာနောက်သို့
လိုက်သွားခဲ့သည်.......
"ရောက်လာပြီလား......"
"ဟုတ်ကဲ့သခင်မကြီး......"
"မင်းတို့သူကိုထားပြီးထွက်သွားတော့......"
"ဟုတ်ကဲ့သခင်မကြီး......."
ကောင်မလေးထွက်သွားတော့တိမ်ကို.....
"မင်းဒီမှာလာထိုင်......"
"ဟုတ်....."
ထိုမိန်းမကြီးညွန်ပြသည့်နေရာ၌သူမဝင်ထိုင်
လိုက်သည်.......
"မိတ်ဆက်ပေးရဦးမယ်....သူကမင်းဒီညပြုစု
ပေးရမယ့်သူပဲ....."
"ဘာကို့ပြုစုပေးရမာလဲ.....တိမ်နားမလည်ဘူး"
"မင်းနားလည်အောင်ငါပြောပြမယ်....မင်းသူ
အလိုကိုလိုက်ပြီိးသူနဲ့တစ်ညတာအိပ်ပေးယုံပဲ"
"ဘာပြောတယ်......အိပ်ပေးရမယ်ဟူတ်လား"
"ဟုတ်တယ်ကလေးမ......မင်းရောက်နေတာ
KTV.....ဘာမှအိနြ္ဒာဆယ်နေစရာမလိုဘူး...ဒီ
နေရာကိုရောက်သူတိုင်းကအခုလိုပဲလုပ်ရမှာပဲ
ကဲ.....ငါသွားပြီ....မင်းသူကိုအဖော်ပြုပေးလိုက်
တော့......"
"မသတ်စေချင်ရင်ပြော.....တိမ်ဘယ့်မှာလဲ....."
"ငါတို့ပြောပြရင်မင်းငါတို့ကိုလွှတ်ပေးမှာလား"
"သေချာတာပေါ့........"
ဆက်ရန်
🌼ဇာတ်သိမ်းပိုင်း=မျှော်🌼